라틴어 문장 검색

Faciem, per quam secundo viro placuerat, verberabat, oderat gemmas, linteamina videre non poterat, orna- menta fugiebat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 5:9)
Nec mirum, si in plateis et in foro rerum venalium pictus ariolus stultorum verberet nates et obtorto fuste dentes mordentium quatiat, cum venenata spurcaque doctrina Romae invenerit, quos induceret.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 9:3)
Ut parenti subiciatur, horter, quae manu tenera ridentem verberat matrem?
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 1:6)
verberat atque obiter faciem linit, audit amicas, aut latum pictae vestis considerat aurum, et caedit, longi relegit transversa diurni et caedit, donec lassis caedentibus
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI246)
Neque enim filium verberare dubitavit, ut simulanti trans- fugam apud hostis hinc fides esset.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 56:2)
Hoc sic a barbaris acceptum, quasi manus absciderentur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM NUMANTINUM 4:3)
Principio venti vis verberat incita corpus ingentisque ruit navis et nubila differt, inter dum rapido percurrens turbine campos arboribus magnis sternit montisque supremos silvifragis vexat flabris:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 10:10)
falciferos memorant currus abscidere membra saepe ita de subito permixta caede calentis, ut tremere in terra videatur ab artubus id quod decidit abscisum, cum mens tamen atque hominis vis mobilitate mali non quit sentire dolorem;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 16:8)
interiorem etiam partem spirantibus aër verberat hic idem, cum ducitur atque reflatur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 31:4)
semper enim circum positus res verberat aeër;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 33:10)
hic igitur, penitus qui in ferrost abditus aeër, sollicito motu semper iactatur eoque verberat anellum dubio procul et ciet intus, scilicet illo eodem fertur, quo praecipitavit iam semel et partem in vacuam conamina sumpsit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 33:14)
Bona verba quaeso, Praetextatus morali, ut adsolet, gravitate subiecit, nec insolenter parentis artium antiquitatis reverentiam verberemus, cuius amorem tu quoque dum dissimulas magis prodis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 4:1)
Hunc aiunt abscidisse Caeli patris pudenda:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VIII. 6:3)
Anno enim post Romam conditam quadringent­esimo septuagesimo quarto Autronius quidam Maximus servum suum verberatum patibuloque constrictum ante spectaculi commissionem per circum egit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 3:1)
Nec non eandem Fauni filiam dicunt, obsititisseque voluntati patris in amorem suum lapsi, ut et virga myrtea ab eo verberaretur, cum desiderio patris nec vino ab eodem pressa cessisset:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 24:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION