도구

도구

라틴어 문장 검색

cum tu ipse viam utrisque aperueris, lumen que illud splendidissimum, in ipsa inquisitionis nostrae ianua accenderis, quod nos non sinat errare per devia, sed certo tramite ad certum finem propositae quaestionis perducat.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 1:5)
ut illarum comparatione clariorem eam nobis ac proinde optabiliorem faciens, ad eius nos acquisitionem vehementius excites et accendas.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:26)
mundialem spes quaestus accendit;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:42)
Tunc, motu, nutu, verbis, obsequiis, animus ab animo captivatur, et accenditur unus ab altero, et conflantur in unum;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:1)
Ecce adsum, habens aures ad tua verba suspensas;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:33)
"Quo circa amici", ut ait Tullius, "et absentes adsunt sibi, et egentes abundant, et imbecilles valent;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:14)
Huic ergo osculo assuefacta mens et a Christo totam hanc dulcedinem adesse non ambigens, quasi se cum reputans et dicens:
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:20)
Est praeterea amicitia quam consideratio alicuius utilitatis accendit, quam multi ob hanc causam, et appetendam, et colendam, et conservandam existimant.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 1:5)
Num adest Galterus?
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:40)
Sed quia utrique adsumus, promissi tui non immemores, otio huic non simus ingrati.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:7)
Cellerarius adest, cui si concedatur ingressus, non erit tibi facultas ulterius procedendi.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 2:11)
virtutem in propria sua sede complectens, caetera omnia quasi extra eum posita, nec multum probans si adsint, nec si absint requirens.
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:5)
Si autem unus adesset quem aeque ut te ipsum diligeres, a quo te similiter diligi non dubitares, nonne omnia quae prius videbantur amara, dulcia redderentur et sapida?
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:29)
cunctatio semper absit, studium semper assit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 1:2)
Sunt tamen alia in spiritali amore beneficia, quibus et adesse sibi, et prodesse possunt amici.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVI. Quid sibi impendere debeant amici. 1:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION