도구

도구

라틴어 문장 검색

Considera namque an per ea quibus se homines adepturos beatitudinem putant ad destinatum finem ualeant peruenire.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:2)
Hoc igitur quod est unum simplexque natura prauitas humana dispertit et dum rei quae partibus caret partem conatur adipisci, nec portionem, quae nulla est, nec ipsam, quam minime affectat, assequitur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:1)
— Quid igitur, inquam, si qui cuncta simul cupiat adipisci?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:10)
Nam quoniam beatitudinis adeptione fiunt homines beati, beatitudo uero est ipsa diuinitas, diuinitatis adeptione beatos fieri manifestum est. Sed uti iustitiae adeptione iusti, sapientiae sapientes fiunt, ita diuinitatem adeptos deos fieri simili ratione necesse est. Omnis igitur beatus deus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 3:10)
— Adipiscuntur igitur boni, quod appetunt?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:19)
— Mali uero si adipiscerentur quod appetunt, bonum, mali esse non possent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:21)
— Ita est. — Cum igitur utrique bonum petant, sed hi quidem adipiscantur, illi uero minime, num dubium est bonos quidem potentes esse, qui uero mali sint imbecilles?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:22)
Faciunt enim quaelibet, dum per ea quibus delectantur id bonum quod desiderant se adepturos putant;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:26)
sed minime adipiscuntur, quoniam ad beatitudinem probra non ueniunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:27)
Ipsi quoque improbi, si eis aliqua rimula uirtutem relictam fas esset aspicere uitiorumque sordes poenarum cruciatibus se deposituros uiderent, compensatione adipiscendae probitatis nec hos cruciatus esse ducerent defensorumque operam repudiarent ac se totos accusatoribus iudicibusque permitterent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 7:5)
turpe enim sibi existimabat tot rebus gestis tantisque exercitibus devictis, tot tam claris victoriis partis, ab reliquis copiis adversariorum suorum ex fuga collectis se cruentam adeptum existimari victoriam.
(카이사르, 아프리카 전기 31:13)
Aegre is dies sustentatur, quod omnem spem hostes in celeritate ponebant atque hanc adepti victoriam in perpetuum se fore victores confidebant.
(카이사르, 갈리아 전기, 5권, 39장4)
Cum deinde arbor vetustatem fuerit adepta, propter terram vulnerabitur ita, ut excavetur usque in medullam, deturque exitus humori, quem ex superiore parte conceperit.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 6장 17:2)
qui ubi evolandi vires adepti sunt, consortia dedignantur vetustiorum, multoque magis imperia:
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 9장 1:6)
litteras ad exercitus tamquam adepto principatu misit, nusquam cunctabundus nisi cum in senatu loqueretur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 7장14)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION