라틴어 문장 검색

invenere viam liventia Fata, piumque intravit vis saeva larem, sic plena maligno adflantur vineta noto.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam55)
Exsere semirutos subito de pulvere vultus, Parthenope, crinemque adflato monte sepultum pone super tumulos et magni funus alumni, quo non Munichiae quicquam praestantius arces doctaque Cyrene Sparteve animosa creavit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum37)
at Ogygii si quando adflavit Iacchi saevus odor, tunc saxa manu, tunc pocula pulchrum spargere et immerito sociorum sanguine fuso instaurare diem festasque reponere mensas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권31)
"dederat mites Cytherea suprema nocte viros longoque brevem post tempore pacem nequiquam et miseros perituro adflaverat igni."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권89)
Nuntia multivago Danaas perlabitur urbes Fama gradu, sancire novo sollemnia busto Inachidas ludumque super, quo Martia bellis praesudare paret seseque accendere virtus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권1)
Quarta soporiferae superabant tempora nocti, cum vacuae nubes et honor non omnibus astris, adflatusque fugit curru maiore Bootes, iamque ipsum defecit opus, cum providus Actor Thiodamanta vocat:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권138)
sic ait, et magna cunctantis pectora dextra permulsit tacite seseque in corde reliquit, fulminis haud citius radiis adflata cupressus combibit infestas et stirpe et vertice flammas, quam iuvenis multo possessus numine pectus erexit sensus letique invasit amorem, ut vero aversae gressumque habitumque notavit et subitam a terris in nubila crescere Manto, obstipuit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권297)
non secus adflavit molles si quando iuvencas tigridis Hyrcanae ieiunum murmur, et ipse auditu turbatus ager, timor omnibus ingens, quae placeat, quos illa fames escendat in armos.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권73)
Ita de contactu deque afflatu nostro, contemplatione et repraesentatione ignis illius correpti etiam de corporibus nostro imperio excedunt inviti et dolentes et vobis praesentibus erubescentes.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 23장 16:1)
at ille felix, cui placidus leniter adflat Amor.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 146)
quidquid habet Circe, quidquid Medea ueneni, quidquid et herbarum Thessala terra gerit, et quod, ubi indomitis gregibus Venus adflat amores, hippomanes cupidae stillat ab inguine equae, si modo me placido uideat Nemesis mea uultu, mille alias herbas misceat illa, bibam.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 437)
Nam modo fulgentem Tyrio subtegmine uestem indueras oriente die duce fertilis anni, splendidior liquidis cum Sol caput extulit undis et fera discordes tenuerunt flamina uenti, curua nec adsuetos egerunt flumina cursus, quin rapidum placidis etiam mare constitit undis, ulla nec aerias uolucris perlabitur auras nec quadrupes densas depascitur aspera siluas, quin largita tuis sunt muta silentia uotis.
(티불루스, Elegiae, 3권, Panegyricus Messallae35)
illic et densa tellus absconditur umbra, et nulla incepto perlabitur unda liquore, sed durata riget densam in glaciemque niuemque, quippe ubi non umquam Titan super egerit ortus.
(티불루스, Elegiae, 3권, Panegyricus Messallae46)
ad hoc raptim eductis hominibus atque equis, non capto ante cibo, non ope ulla ad arcendum frigus adhibita, nihil caloris inerat, et quidquid aurae fluminis adpropinquabant, adflabat acrior frigoris vis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 577:1)
id cum ipsis castris percommodum fuit, tum salutare praecipue futurum erat, cum aciem dirigerent, ipsi aversi, terga tantum adflante vento, in occaecatum pulvere offuso hostem pugnaturi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 534:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION