라틴어 문장 검색

conciliatio fere aut commendatione morum, qui nescio quomodo ex voce etiam atque actione , aut orationis suavitate constat;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 301:3)
hi sunt enim, qui suae imbecillitati sanitatis appellationem, quae est maxime contraria, obtendant;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 181:1)
his ilia potentiora, quod res plurimae carent appellationibus, ut eas necesse sit transferre aut circumire;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 200:1)
Sic, quamvis alia atque aha cuique constitutio sit, conciliatio constitutionis suae eadem est.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 121 16:3)
Primum hoc instrumentum in illa natura contulit ad permanendum, conciliationem et caritatem sui.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 121 24:2)
Ingens copia est rerum sine nomine, quas non propriis appellationibus notamus, sed alienis commodatisque.
(세네카, 행복론, Liber II 152:2)
tot appellationes eius possunt esse, quot munera.
(세네카, 행복론, Liber IV 31:3)
res ipsa, de qua agitur, aliquo signanda nomine est, quod appellationis Graecae vim debet habere, non faciem.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 22:5)
Habetis, quod sciam, et vos Sibyllam, quatinus appellatio ista verae vatis dei veri passim super ceteros qui vaticinari videbantur usurpata est.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 19장 1:25)
Et tamen quod facinus admittit qui magis ad Caesarem promerendum et operam et spem suam transfert nec appellationem dei ita ut imperatoris in aliquo principe confitetur, cum capitale esse iudicetur alium praeter Caesarem et dicere et audire?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 24장 4:1)
Qui spectaculum primum a Circa [habent] Soli patri suo, ut volunt, editum affirmant, ab ea et circi appellationem argumentantur.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 8장 1:3)
Transeamus ad scaenicas res, quarum et originem communem et titulos pares secundum ipsam ab initio ludorum appellationem et administrationem coniunctam cum re equestri iam ostendimus.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 10장 1:1)
iam plebs, praeterquam quod consulum nomen haud secus quam regum perosa erat, ne tribunicium quidem auxilium cedentibus in vicem appellatione decemviris quaerebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 366:1)
nam praeterquam quod in populo nihil erat praesidii sublata provocatione, intercessionem quoque consensu sustulerant, cum priores decemviri appellatione collegae corrigi reddita ab se iura tulissent et quaedam, quae sui iudicii videri possent, ad populum reiecissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 385:1)
quod si tribuni eodem foedere obligatos se fateantur tollendae appellationis in quod conspirasse decemviros criminati sint, at se provocare ad populum, implorare leges de provocatione et consulares et tribunicias, eo ipso anno latas.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 627:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION