도구

도구

라틴어 문장 검색

Quare existimamus nos sensus (a quo omnia in naturalibus petenda sunt, nisi forte libeat insanire) antistites religiosos, et oraculorum ejus non imperitos interpretes, nos praestitisse:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 23:7)
Assensum itaque constringit, non res.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 29:2)
Quin longe validiores sunt ad subeundum assensum anticipationes, quam interpretationes;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 58:1)
quando opus est assensum subjugare, non res.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 60:2)
Est autem aeque imperiti et leviter philosophantis, in maxime universalibus causam requirere, ac in subordinatis et subalternis causam non desiderare.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 98:13)
quod ex mala et imperita abstractione excitatur.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 123:2)
Danda est etiam cautio intellectui de intemperantiis philosophiarum, quoad assensum praebendum aut cohibendum;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 146:1)
Hoc autem faciunt homines instituto non minus imperito quam tenui.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 154:12)
Signorum enim notio praeparat assensum:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 155:17)
ut essent fere doctrinae eorum (quod non male cavillatus est Dionysius in Platonem) Verba otiosorum senum ad imperitos juvenes.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 157:11)
Nos vero huic rationi libenter assentimur;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 309:6)
Verum utcunque in depravatis hominum iudiciis et affectibus haec ita se habent, veritas tamen (qua sola se iudicat) docet veritatis inquisitionem, quae eam proci instar demeretur, veritatis cognitionem, quae praesentem eam sistit, et veritatis receptionem cum assensu, quae est ipsius fruitio et amplexus summum esse humanae naturae bonum.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, I. DE VERITATE 1:16)
Videmus quandoque fieri ut quis doctus et intelligens homines imperitos de aliqua quaestione inter se litigantes audiat, atque perspicue advertat eos idem re ipsa sentiri et in unum convenire, quibus tamen ipsis nunquam dissidendi finis.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, III. DE UNITATE ECCLESIAE 2:23)
Etenim si regum consiliarios, senatores, aliosque ad negotia publica admotos qui usquam fuerunt attente intueamur, reperientur profecto (licet rarissime) nonnulli qui regnum aut civitatem e parvis ampla efficere possint, fidicines tamen sint valde imperiti.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXIX. DE PROFERENDIS FINIBUS IMPERII 1:6)
Denique in acie instruenda et ordinanda imperitiores fere erant.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LVI. [ = English LVIII] DE VICISSITUDINE RERUM 9:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION