라틴어 문장 검색

Miseratus Apollo, cum se Daedalion saxo misisset ab alto, fecit avem et subitis pendentem sustulit alis oraque adunca dedit, curvos dedit unguibus hamos, virtutem antiquam, maiores corpore vires.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 40:9)
ecce latens herba coluber fugientis adunco dente pedem strinxit virusque in corpore liquit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 82:5)
modo maxima rerum, tot generis natisque potens nuribusque viroque, nunc trahor exul, inops, tumulis avulsa meorum, Penelopae munus;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 45:12)
Tam duo diversa populi de parte feroces bella gerunt rostrisque et aduncis unguibus iras exercent alasque adversaque pectora iactant inferiaeque cadunt cineri cognata sepulto corpora seque viro forti meminere creatas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 54:5)
ego primus in illo caespite consedi, dum lina madentia sicco, utque recenserem captivos ordine pisces, insuper exposui, quos aut in retia casus aut sua credulitas in aduncos egerat hamos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 82:7)
robore mollito lignoque in corpora verso in capitum facies puppes mutantur aduncae, in digitos abeunt et crura natantia remi, quodque prius fuerat, latus est mediisque carina subdita navigiis spinae mutatur in usum, lina comae molles, antemnae bracchia fiunt, caerulus, ut fuerat, color est;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 64:3)
Nec iaculo gravis est, sed adunca dextera falce, qua modo luxuriem premit et spatiantia passim bracchia compescit, fisso modo cortice lignum inserit et sucos alieno praestat alumno;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 74:5)
"non potes avelli.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 339)
mox eiecta solo glacie sidente superfit nudaque subducto radix avellitur arvo.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2340)
"ast hic avarus contrahit manus recurvas et volam plicans aduncis unguibus laxare nervos non valet."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.79)
Pax inde fugatis hostibus alma abigit bellum, discingitur omnis terror et avulsis exfibulat ilia zonis, vestis ad usque pedes descendens defluit imos, temperat et rapidum privata modestia gressum.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1179)
Ita magnae ut sperem posse avelli.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 3, scene 337)
sperat se a me avellere.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 317)
Rufamne illam virginem, Caesiam, sparso ore, adunco naso?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 5, scene 568)
Nam si is posset ab ea sese derepente avellere Quacum tot consuesset annos, non eum hominem ducerem, Nec virum satis firmum gnatae.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 4, scene 163)

SEARCH

MENU NAVIGATION