도구

도구

라틴어 문장 검색

Ipse sed in pratis aries iam suave rubenti Murice, iam croceo mutabit vellera luto.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VII. 1:3)
— Mactat (enim inquit) lectas de more bidentes Legiferae Cereri Phoeboque patrique Lyaeo, et quasi expergefactus adiecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XII. 10:3)
— Milesia vellera nymphae Carpebant hyali saturo fucata colore, Drymoque Xanthoque Ligeaque Phyllodoceque, Nisaee Spioque Thaliaque Cymodoceque, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 17:1)
Bidentes hostiae quid essent, inquit Avienus, interrogavi quendam de grammaticorum cohorte:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 1:1)
et ille bidentes oves esse respondit, idcircoque lanigeras adiectum, ut oves planius demonstrarentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 1:2)
Esto, inquam, oves bidentes dicantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 2:1)
Oves, inquit, bidentes dictae sunt, quod duos tantum dentes habeant.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 2:4)
verum procurandum mihi est, ne illud obrepat quod bidentes epitheton sit ovium, cum Pomponius, egregius Atellanarum poeta, in Gallis Transalpinis hoc scripserit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 4:3)
Publius autem Nigidius in libro quem de extis conposuit bidentes appellari non oves solas sed omnes hostias bimas.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 5:1)
Ergo bidennes primum dictae sunt quasi biennes, et longo usu loquendi corrupta est vox ex bidennibus in bidentes.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 7:1)
Hyginus tamen, qui ius pontificium non ignoravit, in quinto librorum quos de Virgilio fecit bidentes appellari scripsit hostias quae per aetatem duos dentes altiores haberent, per quos ex minore in maiorem transcendisse constaret aetatem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 7:2)
Me domitus cognovit Arabs, me Marte feroces Heniochi, notique erepto vellere Colchi.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 6:38)
Iam rarior aer, Et par Phoebus aquis, densas in vellera nubes Sparserat, et noctes ventura luce rubebant:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 2:2)
Nondum surgentibus altam In segetem culmis, cernit miserabile vulgus In pecudum cecidisse cibos, et carpere dumos, Et foliis spoliare nemus, letumque minantes Vellere ab ignotis dubias radicibus herbas.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 1:50)
Nullusque auderet pecori permittere pastor Vellere surgentem de nostris ossibus herbam;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 8:88)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION