라틴어 문장 검색

5 Soli tamen ante bonitas exploranda est.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 5장 1:5)
At qui bonitati vini student, in summas arbores vitem promovent:
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 6장 24:3)
Pro arboris magnitudine et corticis bonitate haec facito.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 11장 5:4)
Nam rarior est in his avibus mariti bonitas.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 5장 25:1)
Ederae quoque non propter bonitatem recipiuntur, sed quia praebent plurimum mellis.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 4장 2:6)
et Vitellius apud severos humilis, ita comitatem bonitatemque faventes vocabant, quod sine modo, sine iudicio donaret sua, largiretur aliena;
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER I, 52장5)
non erat enim vi consecutus, sed suorum voluntate, eamque potestatem bonitate retinebat.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 8장 3:2)
Ad hanc hominis excellentem bonitatem mirabiles accesserant casus.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 5장 1:1)
prudentem dicam, minus quam debeam praedicem, cum ille potius divinus fuerit, si divinatio appellanda est perpetua naturalis bonitas, quae nullis casibus agitatur neque minuitur.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 9장 1:3)
hoc quoque Attici bonitatis exemplum, quod cum eo, quem puerum in ludo cognorat, adeo coniuncte vixit, ut ad extremam aetatem amicitia eorum creverit.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 10장 3:1)
extremam senectutem non minus dignitate quam gratia fortunaque crevisset (multas enim hereditates nulla alia re quam bonitate consecutus est) tantaque prosperitate usus esset valetudinis ut annis triginta medicina non indiguisset, nactus est morbum, quem initio et ipse et medici contempserunt:
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 21장 1:2)
"ego ceteris laetus hoc uno torqueor, quod praecipiti senectute diu frui tua bonitate non possum."
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 5장 4:5)
"bonitatem tuam, rex, inimicorum meorum acerbitas."
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 8장 22:4)
cui etsi animadversio temporalis divinitus est indulta, tamen, ut eius bonitatem redoleat a quo velut a puncto biffurcatur Petri Cesarisque potestas, voluptuose familiam suam corrigit, sed ei voluptuosius miseretur.
(단테 알리기에리, Epistolae 29:7)
2. Eterni pia providentia Regis, qui dum celestia sua bonitate perpetuat, infera nostra despiciendo non deserit, sacrosancto Romanorum Imperio res humanas disposuit gubernandas, ut sub tanti serenitate presidii genus mortale quiesceret, et ubique, natura poscente, civiliter degeretur. 3.
(단테 알리기에리, Epistolae 37:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION