라틴어 문장 검색

Iam mentum, iam cervix, iam manus, iam pedum candor intra auri gracile vinculum positus:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 126:24)
emicuere rosae violaeque et molle cyperon, albaque de viridi riserunt lilia prato:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 127:24)
sincerum mihi Candore noto reddas iudicium peto.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Phaedrus ad Eutychum.26)
Erat homo ingeniosus acutus acer, et qui plurimum in scribendo et salis haberet et fellis nec candoris minus.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 21 1:2)
Quale rosae fulgent inter sua lilia mixtae, Aut ubi cantatis Luna laborat equis, Aut quod, ne longis flavescere possit ab annis, Maeonis Assyrium femina tinxit ebur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 526)
Candida candorem roseo suffusa rubore Ante fuit - niveo lucet in ore rubor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 33)
nec violae semper nec hiantia lilia florent, et riget amissa spina relicta rosa.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 1:88)
scitis et inducta candorem quaerere creta:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 40:3)
cur mihi nota tuo causa est candoris in ore?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 46:3)
candor, in hoc aevo res intermortua paene, exigit ut faciam talia vota tuus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 53)
aut meus excusat caros ita candor amicos, utque habeant de me crimina nulla, favet, sint hi contenti venia, iactentque licebit purgari factum me quoque teste suum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 212)
quamlibet invitum difficilemque tenent, nos, quibus ingenium longi minuere labores, aut etiam nullum forsitan ante fuit, viribus infirmi, vestro candore valemus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 47)
ipsa crocos tenues liliaque alba legit, carpendi studio paulatim longius itur, et dominam casu nulla secuta comes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권305)
"lilia deciderant, violas arere videres, filaque punicei languida facta croci, saepe mihi Zephyrus dotes corrumpere noli ipsa tuas dixit:"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권194)
Nec quemquam nostri nisi me laesere libelli , Artificis periit cum caput Arte sua . Unus - et hoc ipsum est iniuria magna - perennem Candoris titulum non sinit esse mei . Quisquis is est , - nam nomen adhuc utcumque tacebo - Cogit inassuetas sumere tela manus . Ille relegatum gelidos aquilonis ad ortus Non sinit exilio delituisse meo ;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 1:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION