라틴어 문장 검색

Ego, pater, cana esse malo, sic illi mendacium obiecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 7:6)
Et scissa gaudens vadit Discordia palla, Quam cum sanguineo sequitur Bellona flagello,
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 11:2)
Non secus ac liquida si quando nocte cometae Sanguinei lugubre rubent, aut Sirius ardor:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, X. 2:2)
— Spargit rara ungula rores Sanguineos, mixtaque cruor calcatur arena.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XII. 1:2)
Indum sanguineo veluti violaverit ostro Si quis ebur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XII. 4:1)
— Tremunt sub vertice cristae Sanguineae, clypeoque micantia fulmina mittunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 35:3)
— Saevitque canum latratus in auras, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 19:2)
Homerus, cum senes πολιοκροτάφους vocat, quaero, utrum ex parte poetico more totum caput significare velit, an ex aliqua ratione canos huic praecipue parti capitis adsignet?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 1:2)
nam ideo albi sunt cani, quia colorem humoris quo nutriuntur imitantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 6:3)
Ut ventum est parvi Rubiconis ad undas, Ingens visa duci Patriae trepidantis imago Clara per obscuram vultu moestissima noctem, Turrigero canos effundens vertice crines, Caesarie lacera, nudisque adstare lacertis, Et gemitu permixta loqui:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:19)
qua montibus ardua summis Gens habitat cana pendentes rupe Gebennas:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:23)
Atra Charybdis Sanguineum fundo torsit mare.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:14)
crinemque rotantes Sanguineum populis ulularunt tristia Galli.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:25)
Video Pangaea nivosis Cana iugis, latoque Aemi sub rupe Philippos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 7:29)
aut te, praesage malorum Antoni, cuius laceris pendentia canis Ora ferens miles festae rorantia mensae Imposuit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:41)

SEARCH

MENU NAVIGATION