라틴어 문장 검색

' 'Est,' inquit Catulus 'ut dicis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 54:3)
Haec cum ille dixisset, 'quid est,' inquit 'Catule?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 59:1)
' 'Id me hercule' inquit Catulus 'admirans illud iam mirari desino, quod multo magis ante mirabar, hunc, cum haec nesciret, in dicendo posse tantum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 59:6)
' 'Atqui, Catule,' inquit Antonius 'non ego utilitatem aliquam ad dicendum aucupans horum libros et non nullos alios, sed delectationis causa, cum est otium, legere soleo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 59:7)
Tum Catulus 'praeclare mihi videris, Antoni, posuisse' inquit 'ante oculos, quid discere oporteret eum, qui orator esset futurus, quid, etiam si non didicisset, ex eo, quod didicisset, adsumeret;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 71:1)
'dicam enim tibi, Catule, non tam doctus quam, id quod est maius, expertus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 72:1)
Tum Catulus 'quo ista maiora ac mirabiliora fecisti, eo me maior exspectatio tenet quibusnam rationibus quibusque praeceptis ea tanta vis comparetur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 74:1)
'Erras, Catule,' inquit Antonius 'nam egomet in multos iam Phormiones incidi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 77:1)
quod alterum divinitatis mihi cuiusdam videtur, alterum, vel non facere quod non optime possis, vel facere quod non pessime facias, humanitatis, tertium vero illud, clamare contra quam deceat et quam possit, hominis est, ut tu, Catule, de quodam clamatore dixisti, stultitiae suae quam plurimos testis domestico praeconio conligentis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 86:2)
Atque ut a familiari nostro exordiar, hunc ego, Catule, Sulpicium primum in causa parvula adule- scentulum audivi voce et forma et motu corporis et reliquis rebus aptis ad hoc munus, de quo quaerimus, oratione autem celeri et concitata, quod erat ingeni, et verbis effervescentibus et paulo nimium redundantibus, quod erat aetatis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 88:1)
Namque ego, Catule, - dicam enim non reverens adsentandi suspicionem - neminem esse oratorem paulo inlustriorem arbitror [neque Graecum neque Latinum] quem aetas nostra tulerit, quem non et saepe et diligenter audierim;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 122:1)
Tum Catulus 'ego vero' inquit 'in vobis hoc maxime admirari soleo, quod, cum inter vos in dicendo dissimillimi sitis, ita tamen uterque vestrum dicat, ut ei nihil neque a natura denegatum neque a doctrina non delatum esse videatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 126:1)
est enim, ne forte nescias, heri nobis ille hoc, Catule, pollicitus [se] ius civile, quod nunc diffusum et dissipatum esset, in certa genera coacturum et ad artem facilem redacturum.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 142:6)
'Et quidem' inquit Catulus 'haudquaquam id est difficile Crasso, qui et, quod disci potuit de iure, didicit et, quod eis, qui eum docuerunt, defuit, ipse adferet, ut, quae sint in iure, vel apte discribere vel ornate inlustrare possit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 143:1)
'Iam id quidem saepe' inquit Catulus 'ex eo audivi, cum diceret sibi iam certum esse a iudiciis causisque discedere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 144:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION