도구

도구

라틴어 문장 검색

Inter sodales ille paucos accubans Amorem crebris avocabat poculis.
(파이드루스, 이솝 우화, Appendix: Fabulae Novae, Duo iuvenes sponsi dives et pauper: Fortunam interdum praeter spem hominibus favere.12)
An, ut solebas, intentione rei familiaris obeundae crebris excursionibus avocaris?
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 3 2:1)
In hoc autem agello, si modo arriserit pretium, Tranquilli mei stomachum multa sollicitant, vicinitas urbis, opportunitas viae, mediocritas villae, modus ruris, qui avocet magis quam distringat.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 24 3:1)
in quibus parcior fui partim quia tuas occupationes verebar, partim quia ipse multum distringebar plerumque frigidis negotiis quae simul et avocant animum et comminuunt.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 2 1:2)
mire enim silentio et tenebris ab iis quae avocant abductus et liber et mihi relictus, non oculos animo sed animum oculis sequor, qui eadem quae mens vident, quotiens non vident alia.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 36 1:4)
sed et illud haereat nobis, quam paucissimos a signis avocandos esse.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 20 2:3)
Ibit in adversos montes duplicataque nimbo Flumina, congestas exteret ille nives, Nec freta pressurus tumidos causabitur Euros Aptaque verrendis sidera quaeret aquis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 910)
si non esse domi, quos des, causabere nummos, littera poscetur – ne didicisse iuvet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:286)
Quod petit haec, Telethusa timens modo tempora differt, nunc ficto languore moram trahit, omina saepe visaque causatur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 63:3)
stultus uterque locum immeritum causatur inique:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 144)
sed me liberavit respondendi verecundia, et quod ipse hos libros improbat, et quod in Oratore atque his, quos de Oratore scripsit, et Topicis praecipit, ut a propriis personis atque temporibus avocemus controversiam:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 79:1)
nonnunquam, si rem evolvere propositam facile non sit, inferenda est alia quaestio, atque in eam iudex, si fieri potest, avocandus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 241:1)
quod et ipsum in consilio est habendum, non semper tam esse acrem iudicis intentionem, ut obscuritatem apud se ipse discutiat et tenebris orationis inferat quoddam intelligentiae suae lumen, sed multis eum frequenter cogitationibus avocari, nisi tam clara fuerint, quae dicemus, ut in animum eius oratio, ut sol in oculos, etiamsi in eam non intendatur, incurrat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 62:3)
simulanti variantique conatus in latera atque in terga incurrere datur et arma avocare et velut nutu fallere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 21:2)
namque illa, quae ipsa delectant, necesse est avocent ab intentione operis destinati.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 185:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION