라틴어 문장 검색

hoc toto impetu certum reducta Pallas excussit manu, imitata patrem, transit Aiacem et ratem ratisque partem secum et Aiacem tulit, nil ille motus, ardua ut cautes, salo ambustus extat, dirimit insanum mare fluctusque rumpit pectore et navem manu complexus ignes traxit et caeco mari conlucet Aiax, omne resplendet fretum, tandem occupata rupe furibundum intonat:
(세네카, 아가멤논 10:55)
Emicabant densis undique nubibus fulmina et terribili fragore horridae tempestates absconderant diem:
(세네카, Controversiae, book 7, Thema: Mortua quidam uxore ex qua duos filios habebat, duxit aliam. alterum ex adulescentibus domi parricidi damnauit; tradidit fratri puniendum: ille exarmato nauigio imposuit. delatus est adulescens ad piratas, arcipirata factus est. Postea pater peregre 3:13)
huic recta membra sunt, et si nemo moratur naturae proceritas emicabit:
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum. liber X., Reipublicae laesae sit actio. Quidam expositos debilitabat et debilitatos mendicare cogebat ac mercedem exigebat ab eis. reipublicae laesae accusatur. 2:8)
numquam enim improbae spei, quod datur, satis est, et maiora cupimus, quo maiora venerunt, multoque concitatior est avaritia in magnarum opum congestu collocata, ut flammae infinite acrior vis est, quo ex maiore incendio emicuit.
(세네카, 행복론, Liber II 119:2)
placebit illi ignis, per quem bona fides conlucebit.
(세네카, 행복론, Liber IV 102:8)
Omnia ista, quae imperita ingenia et nimis corporibus suis addicta suspiciunt, lapides, aurum, argentum et magni levatique mensarum orbes terrena sunt pondera, quae non potest amare sincerus animus ac naturae suae memor, levis ipse, expeditus et, quandoque emissus fuerit, ad summa emicaturus ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 80:1)
Fruitur nunc aperto et libero caelo, ex humili atque depresso in eum emicuit locum, quisquis ille est, qui solutas vinculis animas beato recipit sinu, et nunc libere illic vagatur omniaque rerum naturae bona eum summa voluptate perspicit.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 54:1)
emicabant densis undique nubibus fulmina et tempestates horridae absconderant diem;
(세네카, Excerpta Controversiae, excerpta controversiarum, ab Archipirata filio dimissus.24)
contigit nondum specum, emicat vasto fragore maior humano sonus:
(세네카, 오이디푸스 3:20)
aperta multa tecta conlucent face.
(세네카, Thyestes 928:1)
emicuit ingens umbra Thessalici ducis,
(세네카, Troades 192:1)
"frustra sibi natus Ophelte Sicaniam tribuit palmam, plantasque superbas haud ita per siccam Nemeen citus extulit Arcas, cuius in Aetolo volitantem pulvere matrem horruit Hippomenes, multo qui caespite circi contemptu praemissus erat, cum carceris antro emicuit pernix populo trepidante virago, nil toto tactura gradu, cum pallidus ille respiceret medium post se decrescere campum et longas ad signa vias flatuque propinquo pressus in hostili iam curreret anxius umbra, donec ad anfractum metae iam iamque relictus concita ter sparso fregit vestigia pomo."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 73)
"et iam scandit equum vulsisque a cardine portis emicat;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 108)
excrescit amplitudo proloquii angustias regulares et tamquam parvo auro grandis gemma vix capitur emicatque ut equi potentis animositas, cui frementi, si inter tesqua vel confraga frenorum lege teneatur, intellegis non tam cursum deesse quam campum, quid multis?
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Claudiano suo salutem 9:1)
Vixdum caerula nox subibat orbem, descendit media nitens harena densas flammeus orbis inter umbras vincens Gnosiacae facem coronae, conlucet polus ignibus nihilque obscurae patitur licere nocti, fugit pigra Quies inersque Somnus haec cernens alias abit in urbes, quis spectacula, quis iocos licentes, quis convivia, quis dapes inemptas, largi flumina quis canat Lyaei?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, Kalendae Decembres33)

SEARCH

MENU NAVIGATION