라틴어 문장 검색

tune pectora summo adclinata iugo voltumque obliqua madentem incipit - -interea dominae vestigia iuxta spumantem proni mandunt adamanta iugales - :
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권97)
durus qui vomere primo post consanguineas acies sulcosque nocentes ausus humum versare et mollia sanguine prata eruit;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권190)
"conticuere chori, dapibus ludoque licenti fit modus et primae decrescunt murmura noctis, cum consanguinei mixtus caligine Leti rore madens Stygio morituram amplectitur urbem Somnus et implacido fundit gravia otia cornu secernitque viros, vigilant nuptaeque nurusque in scelus, atque hilares acuunt fera tela Sorores, invasere nefas, cuncto sua regnat Erinys pectore, non aliter Scythicos armenta per agros Hyrcanae elausere leae, quas exigit ortu prima fames, a vidique implorant ubera nati."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권90)
sed consanguinei quamvis atque omnia fratres, tu prior:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권288)
nec se tanta in certamina fidit sufficere, inferna comitem ni sede Megaeram et consanguineos in proelia suscitet angues, ergo procul vacua concedit valle solumque ense fodit Stygio terraeque immurmurat absens nomen et - Elysiis signum indubitabile regnis - crinalem attollit longo stridore cerasten:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권31)
stat consanguineum campo scelus, unius ingens bellum uteri, coeuntque pares sub casside voltus, signa pavent, siluere tubae, stupefactaque Martis cornua;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권221)
Peregrinos enim deos non putem extraneae genti magis fautum voluisse quam suae, et patrium solum, in quo nati, adulti, nobilitati sepultique sunt, transfretanis dedisse, viderit Cybele, si urbem Romanam ut memoriam Troiam generis adamavit, vernaculi sui scilicet adversus Achivorum arma protecti, si ad ultores transire prospexit, quos sciebat Graeciam Phrygiae debellatricem subacturos.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 25장 3:3)
sanguini tamen nominique et praesentibus periculis consanguineorum id dari ut si qui iuventutis suae voluntate ad id bellum eant non impediant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 200:1)
Clusini novo bello exterriti cum multitudinem, cum formas hominum invisitatas cernerent et genus armorum, audirentque saepe ab iis cis Padum ultraque legiones fusas, quamquam adversus Romanos nullum eis ius societatis amicitiaeve erat, nisi quod Veientes consanguineos adversus populum Romanum non defendissent, legatos qui auxilium ab senatu peterent, misere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 393:1)
sin autem tandem libertatis desiderium remordet animos, si foedus, si societas aequatio iuris est, si consanguineos nos Romanorum esse, quod olim pudebat, nunc gloriari licet, si socialis illis exercitus is est quo adiuncto duplicent vires suas, quem secernere ab se consilia bellis propriis ponendis sumendisque nolint, cur non omnia aequantur?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 40:1)
ut vero praesidium mitti ab Hannibale audivit, Pyrrhi superbam dominationem miserabilemque Tarentinorum servitutem exempla referens, primo ne reciperetur praesidium palam vociferatus est, deinde ut receptum aut eiceretur aut, si malum facinus quod a vetustissimis sociis consanguineisque defecissent forti ac memorabili facinore purgare vellent, ut interfecto Punico praesidio restituerent Romanis se.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 77:1)
Masinissa Sophonibam, uxorem Syphacis, filiam Hasdrubalis, captam statim adamavit et nuptiis factis uxorem habuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXX Periocha4)
meis consanguineis nolo te iniuste loqui.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 5, scene 2155)
24. "Postremo omnibus notum facimus Deumque omnipotentem testamur, cum Deus cor charissimi consanguinei nostri regis Scotiae excitaverit quo huic caussae nostrae iustissimae in propria persona sua adesset, hoc ab eo factum esse absque alio pacto et promissio, aut etiam postulato, in praeiudicium coronae aut subditorum nostorum, sed contra, fida data ex parte dicti consanguinei nostri se, quandocunquem nos invenerit satis virium habere ad hostem nostrum debellandum (quod speramus brevi futurum) confestim pacifice in regnum suum reversurum, gloria tantum tam egregii incoepti contentum, uno cum vero et fido nostro amore et amicitia.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 24:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION