라틴어 문장 검색

Sed et verborum est structura quaedam duas res efficiens, numerum et levitatem, et sententiae suam compositionem habent, et ad probandam rem accommodatum ordinem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 2장 1:3)
hoc enim est proprium oratoris, quod saepe iam dixi, oratio gravis et ornata et hominum sensibus ac mentibus accommodata.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 54:2)
sunt enim varia et ad vulgarem popularemque sensum accommodata omnia genera huius forensis nostrae dictionis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 108:2)
primum oratoris officium esse dicere ad persuadendum accommodate;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 137:4)
atque eum puto esse, qui et verbis ad audiendum iucundis et sententiis ad probandum accommodatis uti possit in causis forensibus atque communibus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 213:2)
Galba adsectaretur, quod Crassi filiam Gaio filio suo despondisset, accessisse ad Crassum consulendi causa quendam rusticanum, qui cum Crassum seduxisset atque ad eum rettulisset responsumque ab eo verum magis quam ad suam rem accommodatum abstulisset, ut eum tristem Galba vidit, nomine appellavit quaesivitque, qua de re ad Crassum rettulisset;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 239:3)
Ergo, ut ad primum illud revertar, sit orator nobis is, qui, ut Crassus descripsit, accommodate ad persuadendum possit dicere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 260:1)
deinde illa duo diligentissime considero, quorum alterum commendationem habet nostram aut eorum, quos defendimus, alterum est accommodatum ad eorum animos, apud quos dicimus, ad id, quod volumus, commovendos.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 114:2)
Atque illud optandum est oratori, ut aliquam permotionem animorum sua sponte ipsi adferant ad causam iudices ad id, quod utilitas oratoris feret, accommodatam;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 186:1)
Genus est perelegans et cum gravitate salsum cumque oratoriis dictionibus tum urbanis sermonibus accommodatum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 270:3)
quae autem utilia sunt atque firma, si ea tamen, ut saepe fit, valde multa sunt, ea, quae ex eis aut levissima sunt aut aliis gravioribus consimilia, secerni arbitror oportere atque ex oratione removeri:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 309:1)
sed saepe obest vel maxime in narrando, non solum quod obscuritatem adfert, sed etiam quod eam virtutem, quae narrationis est maxima, ut iucunda et ad persuadendum accommodata sit, tollit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 326:3)
nostrae laudationes, quibus in foro utimur, aut testimoni brevitatem habent nudam atque inornatam aut scribuntur ad funebrem contionem, quae ad orationis laudem minime accommodata est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 341:5)
Natura nulla est, ut mihi videtur, quae non habeat in suo genere res compluris dissimilis inter se, quae tamen consimili laude dignentur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 25:2)
nihil est enim ad exaggerandam et amplificandam orationem accommodatius, quam utrumque horum cumulatissime facere posse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 105:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION