도구

도구

라틴어 문장 검색

Quorum, inquit, avaritia mentem tenuit et corrupit quique sese quaerundae undique pecuniae dediderunt, eos plerosque tali genere vitae occupatos videmus, ut sicuti alia in his omnia prae pecunia, ita labor quoque virilis exercendique corporis studium relictui sit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, I 10:1)
Nam si avaritia sola summa omnes hominis partes affectionesque occupet et si ad incuriam usque corporis grassetur, ut per illam unam neque virtutis neque virium neque corporis neque animi cura adsit, tum denique id vere dici potest effeminando esse et animo et corpori, si qui neque sese neque aliud curent, nisi pecuniam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, I 14:1)
Tum Favorinus Aut hoc, inquit, quod dixisti, probabile est, aut Sallustius odio avaritiae plus quam par fuit eam criminatus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, I 15:1)
Totius corporis morbum esse, veluti sit phthisis aut febris, partis autem, veluti sit caecitas aut pedis debilitas.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, II 5:2)
P. Cornelius Rufinus manu quidem strenuus et bellator bonus militarisque disciplinae peritus admodum fuit, sed furax homo et avaritia acri erat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, VIII 3:1)
Idem Chrysippus in eodem libro tractat consideratque dignumque esse id quaeri putat, εἰ αἱ τῶν ἀνθρώπων νόσοι κατα` φύσιν γίνονται, id est, si natura ipsa rerum vel providentia, quae compagem hanc mundi et genus hominum fecit, morbos quoque et debilitates et aegritudines corporum, quas patiuntur homines, fecerit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, I 8:1)
Avaritiaene crimina frugalitatis laudibus deprecetur?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XVI 14:2)
Sed idcirco me fecisse, quod utrum neglegentia partim magistratum an avaritia an calamitate populi Romani evenisse dicam, nescio.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XIII 5:4)
Avaritiam omnia vitia habere putabant;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, II 3:3)
Sed si omnia dolo fecit, omnia avaritiae atque pecuniae causa fecit, eiusmodi scelera nefaria, quae neque fando neque legendo audivimus, supplicium pro factis dare oportet.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IX 2:2)
2. Verum rex pro animi sui magnitudine aleam statim iecit, et incommodis se ex omni parte prodentibus recte appensis, et satis gnarus interregnum aut tituli suspensionem leges regni non permittere, sive amori erga familiam suam reliqua posthabens, sive titulum illum praeoptans qui sese sisteret maxime liberum et independentem, quin et natura atque animi constitutione minime in longum prospicere solitus, sed veluti fortunam ut apud se per diem mereretur conducere, titulo Lancastriae tanquam principali niti decrevit, reliquis autem duobus (videlicet nuptiarum et armorum) pro adminiculis tantummodo uti, priore ad secretam invidiam leniendam, posteriore ad murmura et contradictiones apertas compescendas, minime oblitus ipsum illum titulum Lancastriae per tres continuas regum successiones valuisse atque plane perpetuari potuisse nisi per iudicii debilitatem in principe postremo regnante defecisset.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 6:1)
Praeterea rex is fuit qui prudentia excelleret, altosque itidem spiritus gereret, adeo ut gloriam ei ex divitiis petere opus non esset cum aliis rebus plurimus (nisi quod certum est avaritiam sibi materiam ambitionis semper proponere) eniteret.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM NONUM 33:14)
21. Flammae autem et ignitorum plurimi sunt gradus in fortitudine et debilitate caloris.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 161:1)
ejus nempe gradus, ut a sensu non percipiantur ob debilitatem.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 393:2)
aut vigoris et debilitatis virtutum;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 420:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION