라틴어 문장 검색

Lentulum plus opinionis consecutum quam eloquentia tradit, eadem C. in deflenda fratris nece totius populi Romani lacrimas concitasse, Antonium et Crassum multum valuisse, plurimum vero Q. Hortensium.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 155:2)
nam neque ille per Marathonis et Plataearum et Salaminis propugnatores recto sono iuravit, nec ille Thebas sermone deflevit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 315:3)
" Illud quoque dicamus ei, qui deflet ac desiderat in aetate prima raptum:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 99 31:1)
quid nunc primum, dolor infelix, quidve extremum deflere paras?
(세네카, 아가멤논 11:21)
magis exurunt quos secretae lacerant curae, iuvat in medium deflere suos;
(세네카, 아가멤논 12:4)
Non vacat deflere publicas clades intuenti domestica mala.
(세네카, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 8:12)
Deflete virum, quo non alius potuit citius discere causas, una tantum parte audita, saepe ne utra.
(세네카, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 10:17)
Beatum deflere invidia est, nullum dementia."
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 49:3)
Quid fata deflemus ?
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 55:1)
Illa in primo fervore, cum maxime impatientes ferocesque sunt miseri, accessum Areo, philosopho viri sui, praebuit et multum eam rem profuisse sibi confessa est, plus quam populum Romanum, quem nolebat tristem tristitia sua facere, plus quam Augustum, qui subducto altero adminiculo titubabat nec luctu suorum inclinandus erat, plus quam Tiberium filium, cuius pietas efficiebat, ut in 1110 acerbo et defleto gentibus funere nihil sibi nisi numerum deesse sentiret.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 22:1)
Quid opus est partes deflere ?
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 59:1)
Puta itaque ex illa arce caelesti patrem tuum Marcia, cui tantum apud te auctoritatis erat quantum tibi apud filium tuum, non illo ingenio, quo civilia bella deflevit, quo proscribentis in aeternum ipse proscripsit, sed tanto elatiore, quanto est ipse sub- limior, dicere ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 154:1)
Feliciorem ergo tu Maecenatem putas, cui amoribus anxio et morosae uxoris cotidiana repudia deflenti somnus per symphoniarum cantum ex longinquo lene resonantium quaeritur ?
(세네카, De Providentia, book 1 31:1)
ille ei spei bonae aliquid relinquit, hic autem stulte deflet quae corrigi posse desperat.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 135:2)
Quisquis interuenis, si amicus, defle, si inimicus es, specta.
(세네카, Excerpta Controversiae, book 5, Laqueus Incisus.36)

SEARCH

MENU NAVIGATION