라틴어 문장 검색

Tela legunt deiecta mari, ratibusque ministrant:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:39)
Quis litora ponto Obruta, quis summis cernens in montibus aequor, Aetheraque in terras, deiecto sole, cadentem, Tot rerum finem, timeat sibi?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 2:35)
Nunc et Corycias classes, et Pontica signa Deiectum meminisse piget.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 1:11)
Nam neque deiecto fatis, acieque fugato Abstulerat Magno reges Fortuna ministros:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 2:61)
Te, quem Romana regentem Horruit auditu, quem captos ducere reges Vidit ab Hyrcanis, Indoque a litore, silvis, Deiectum fatis, humilem, fractumque videbit, Extolletque animos Latium vesanus in orbem, Se simul, et Romam, Pompeio supplice, mensus?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 4:9)
Inde rapit flammas, semiustaque robora membris Subducens, Quaecumque es, sit, neglecta, nec ulli Cara tuo, sed Pompeio felicior umbra, Quod iam compositum violat manus hospita bustum, Da veniam;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 8:16)
Semiusta rapit resolutaque nondum Ossa satis, nervis et inustis plena medullis Aequorea restinguit aqua, congestaque in unum Parva clausit humo.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 8:40)
Nautaque ne bustum religato fune moveret, Inscripsit sacrum semiusto stipite nomen:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 8:42)
Prosiluit busto, semustaque membra relinquens Degeneremque rogum, sequitur convexa Tonantis, Qua niger astriferis connectitur axibus aer, Quaque patet terras inter lunaeque meatus, (Semidei manes habitant, quos ignea virtus Innocuos vita patientes aetheris imi Fecit) et aeternos animam collegit in orbes.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 1:1)
Iam prope semustae merguntur in aequore classes, Iamque hostes et tela natant.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 5:33)
Et hinc miser deiectus in viam transit, Subsellioque semifultus extremo Et male receptus altero genu iactat Equiti sedere Lei+toque se stare.
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, XIV3)
Deiecto quid, inepte, pedes perfundis amictu?
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XXXIII2)
Hesternisque rubens deiecta est herba coronis, Atque suas potuit dicere nemo rosas.
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, LXI8)
Si deiecta gemas longo venabula rostro, Hic brevis ingentem comminus ibit aprum.
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, XXXI Culter venatorius1)
et est figura, quae fit quotiens participio praeteriti temporis a passivo iungimus casum accusativum, ut 'deiectus animum', 'maesta vultum'. dicendo autem 'nitentes' expressit nimiam etiam in lacrimis pulchritudinem, sicut de Euryalo lacrimaeque decorae.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 2287)

SEARCH

MENU NAVIGATION