라틴어 문장 검색

sed litterae Marcelli negantis e re publica esse vestigium abscedi ab Hannibale, cui cedenti certamenque abnuenti gravis ipse instaret, curam iniecerant ne aut consulem tum maxime res agentem a bello avocarent, aut in annum consules deessent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 41:2)
senatus C. Scribonio negotium dedit, ut duos legatos ex ordine senatorio mitteret ad L. Cornelium consulem, qui litteras collegae ad senatum missas deferrent ad eum et nuntiarent senatum, ni is ad magistratus subrogandos Romam veniret, potius quam Q. Minucium a bello integro avocaret, interregnum iniri passurum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 59:1)
inter haec Phocaeae seditio orta quibusdam ad Antiochum multitudinis animos avocantibus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 89:1)
quae postquam Samum nuntiata sunt, primo Eumenes avocatus domestico bello cum classe Elaeam petit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 206:1)
hi tamen per se, nullo a munimento castrorum milite avocato, et primo aequum proelium sustinuerunt, et crescente certamine pepulerunt hostes centum ex iis occisis, centum ferme captis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 432:2)
et Aetolos inde avocavit populatio maritimae orae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 74:1)
eo facto avocatam a se contionem tribunus questus et in ordinem se coactum ex Capitolio, ubi erat concilium, abiit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 179:1)
petit ut legatos mitteret ad eos, quorum auctoritate ab armis avocarentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 219:1)
Delenitus sum profecto ita, ut me qui sim nesciam.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 2, scene 2444)
Vah, delenire apparas, scio mihi vicarium esse, neque eo esse servom in aedibus eri qui sit pluris quam illest.
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 2, scene 452)
Iuno filia et Saturnus patruos et summus Iuppiter - tu me delenis, propter te haec pecco.
(티투스 마키우스 플라우투스, Cistellaria, act 2, scene 1300)
nunc interviso, iamne a portu advenerit, ut eum advenientem meis dictis deleniam.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 3, scene 23)
nam quaecumque sunt, non possunt habere salubritatem, quod solis vehemens impetus propter nullam obstantiam umbrarum eripit exhauriendo fervens ex planitie camporum umorem, et si quae sunt aquae apparentes, ex his, quod est levissimum tenuissimumque et subtili salubritate, aer avocans dissipat in impetum caeli, quaeque gravissimae duraeque et insuaves sunt partes, eae in fontibus campestribus relinquuntur.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER OCTAVUS, 1장40)

SEARCH

MENU NAVIGATION