라틴어 문장 검색

Mulieres populi mei eicitis de domo deliciarum suarum; a parvulis earum aufertis decorem meum in perpetuum.
(불가타 성경, 미카서, 2장9)
Haec dum mecum tacitus ipse reputarem querimoniamque lacrimabilem stili officio signarem astitisse mihi supra uerticem uisa est mulier reuerendi admodum uultus, oculis ardentibus et ultra communem hominum ualentiam perspicacibus, colore uiuido atque inexhausti uigoris, quamuis ita aeui plena foret ut nullo modo nostrae crederetur aetatis, statura discretionis ambiguae.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, II 1:1)
Praeterea penetral innocens domus, honestissimorum coetus amicorum, socer etiam sanctus et aeque ac tu ipsa reuerendus ab omni nos huius criminis suspicione defendunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:6)
Dedisti, ut opinor, uerba Fortunae dum te illa demulcet, dum te ut delicias suas fouet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:17)
Sed delicias tuas ferre non possum, qui abesse aliquid tuae beatitudini tam luctuosus atque anxius conqueraris.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:6)
Quorum quidem alii summum bonum esse nihilo indigere credentes, ut diuitiis affluant elaborant, alii uero bonum quod sit dignissimum ueneratione iudicantes adeptis honoribus reuerendi ciuibus suis esse nituntur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:9)
Sed dignitates honorabilem reuerendumque cui prouenerint reddunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:1)
nam si eo abiectior est quo magis a pluribus quisque contemnitur, cum reuerendos facere nequeat quos pluribus ostentat, despectiores potius improbos dignitas facit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:15)
Si igitur reuerendos facere nequeunt dignitates, si ultro improborum contagione sordescunt, si mutatione temporum splendere desinunt, si gentium aestimatione uilescunt, quid est quod in se expetendae pulchritudinis habeant, nedum aliis praestent?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:27)
— Quod igitur nullius egeat alieni, quod suis cuncta uiribus possit, quod sit clarum atque reuerendum, nonne hoc etiam constat esse laetissimum?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:23)
Nam nisi fallor, ea uera est et perfecta felicitas quae sufficientem, potentem, reuerendum, celebrem laetumque perficiat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:5)
neque enim sapientum quisquam exsul inops ignominiosusque esse malit potius quam pollens opibus, honore reuerendus, potentia ualidus in sua permanens urbe florere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:4)
neque enim uos in prouectu positi uirtutis diffluere deliciis et emarcescere uoluptate uenistis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:34)
Neque credendum utique nostris est, qui cum in adversa valetudine vinum aut frigidam aquam concupiverunt, deliciarum patrocinium in accusationem non merentis stomachi habet.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 8장8)
Neque credendum utique nostris est, qui cum in aduersa ualetudine uinum aut frigidam aquam concupiuerunt, deliciarum patrocinium in accusatione[m] non merentis stomachi habent.
(켈수스, 의학에 관하여, 1권, 8장 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION