라틴어 문장 검색

nec plagae possunt extrinsecus undique summam conservare omnem, quae cumque est conciliata.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 25:8)
et quae cumque magis condenso conciliatu exiguis intervallis convecta resultant, indupedita suis perplexis ipsa figuris, haec validas saxi radices et fera ferri corpora constituunt et cetera genere horum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 3:7)
prima moventur enim per se primordia rerum, inde ea quae parvo sunt corpora conciliatu et quasi proxima sunt ad viris principiorum, ictibus illorum caecis inpulsa cientur, ipsaque porro paulo maiora lacessunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 3:19)
non, ut opinor, habent rationem conciliandi:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 13:10)
et tamen haec, cum sunt quasi putrefacta per imbres, vermiculos pariunt, quia corpora materiai antiquis ex ordinibus permota nova re conciliantur ita ut debent animalia gigni.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 20:5)
Quod si forte aliquis dicet, dum taxat oriri posse ex non sensu sensus mutabilitate, aut aliquo tamquam partu quod proditur extra, huic satis illud erit planum facere atque probare, non fieri partum nisi concilio ante coacto, nec quicquam commutari sine conciliatu.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 21:1)
id quoniam mors eximit, esseque prohibet illum cui possint incommoda conciliari, scire licet nobis nihil esse in morte timendum nec miserum fieri qui non est posse, neque hilum differre an nullo fuerit iam tempore natus, mortalem vitam mors cum inmortalis ademit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 22:11)
omnia quae sursum cum conciliantur, in alto corpore concreto subtexunt nubila caelum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 18:5)
conciliabat enim vel mutua quamque cupido vel violenta viri vis atque inpensa libido vel pretium, glandes atque arbita vel pira lecta.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 33:14)
praeterea dispersa foras erumpere cogit vis per aquam subito sursumque ea conciliari.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 28:3)
Multas variasque res in hac vita nobis, Eustachi fili, natura conciliavit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 1:1)
Hinc deductus mos ut praetexta et bulla in usum puerorum nobilium usurparentur ad omen ac vota conciliandae virtutis ei similis cui primis in annis munera ista cesserunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 10:1)
sed indulgentia tam fortunae quam patris abutebatur, cum alioquin litterarum amor multaque eruditio, quod in illa domo facile erat, praeterea mitis humanitas minimeque saevus animus ingentem feminae gratiam conciliarent, mirantibus qui vitia noscebant tantam pariter diversitatem.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 2:2)
Vinum aut potu interioribus conciliatur, aut fotu, ut superficiem curet, adhibetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VI. 3:1)
Cur, si vas vini atque olei diutule semiplena custodias, vinum ferme in acorem corrumpitur, oleo contra sapor suavior conciliatur?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 11:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION