라틴어 문장 검색

edictis tandem Vindicis contumeliosis et frequentibus permotus senatum epistula in ultionem sui reique publicae adhortatus est, excusato languore faucium, propter quem non adesset.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 41장 1:1)
ac statim moriendi impetum cepit, ut multi nec frustra opinantur, magis pudore, ne tanto rerum hominumque periculo dominationem sibi asserere perseueraret, quam desperatione ulla aut diffidentia copiarum;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Otho, 9장 3:1)
Inde ex captivis spadonibus, quis Alexander esset, monstrantibus Sisigambis advoluta est pedibus eius ignorationem numquam antea visi regis excusans.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 3권, 12장 20:2)
Ad ultimum victa litteris Alexandrum ita deprecata est, ut ipsum excusaret, quod deprecaretur:
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 5권, 3장 15:1)
paenitentiam secessionis simulare decreverant et excusare apud regem consternationem suam.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 5권, 10장 10:2)
"Huc enim malorum ventum est, ut verba mea eodem tempore et Alexandro excusem et Antiphani!"
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 7권, 1장 23:49)
7. Ego autem, preter hec, me vestrum vestre discretioni excuso de absentia lacrimosis exequiis;
(단테 알리기에리, Epistolae 10:1)
Hoc munere publico mirum in modum perfunctus est, quamvis, quippe qui admodum juvenis, ideoque rerum imperitus a nonnullis putabatur, et, in primis, quia in negotiis illis ad publicarum rerum moderamen spectantibus haud multum adolescentia ejus versata erat, imperitiae diffidentia quorundam animos invaserat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.23)
Religionem, enim, sine severitate, dignitatem sine superbia, modestiam sine diffidentia, fortitudinem sine temeritate, comitatem sine familiaritate, exercere poterat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.114)
Multa quidem dixi cur excusatus abirem,sed timui mea ne finxisse minora putarer,dissimulator opis propriae, mihi commodus uni.
(호라티우스의 첫번째 편지, 093)
Excuses licet atque causeris:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 19:32)
Si quid ignoras, si quid de scripturis dubitas, interroga eum, quem vita commendat, excusat aetas, fama non reprobat, qui possit dicere:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 23:8)
Sed quid ego in abolitis et antiquis moror quaerens excusare culpam, cuius paenitentiam ipsa confessa est?
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 4:1)
"Ad excusandas excusationes in peccatis"
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 19:11)
cumque posceretur aurum et defossas opes vili excusaret tunica, non tamen fecit fidem voluntariae paupertatis.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 13:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION