라틴어 문장 검색

Haec ubi, digreditur templis.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER TERTIUS 1:75)
Propter quod et aliud tabulatum esse debebit, quo amoveantur, ne rursus nimia suffuniatione medicata sint.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 6장 20:3)
Nam obscuro loco partu eius amoto, praedictus quasi ex ea natus alitur.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 6권, 37장 8:3)
Annicula mula recte a matre repellitur, et amota montibus aut feris locis pascitur, ut ungulas duret, sitque postmodum longis itineribus habilis.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 6권, 37장 11:1)
Primus effetae partus amovendus est, quoniam tiruncula nec recte nutrit, et educatio totius habitus aufert incrementum.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 12장 11:3)
nec multo post digredientem cum Caesare ac provisu periculi hiberna castra repetentem circumsistunt, rogitantes quo pergeret, ad imperatorem an ad patres, ut illic quoque commodis legionum adversaretur;
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 27장3)
igitur amotus Cercinam, Africi maris insulam, quattuordecim annis exilium toleravit.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 53장9)
nihil ausuram plebem principibus amotis;
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 55장5)
regem illa tempestate non habebant, amoto Vonone:
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 56장3)
Vonones Pompeiopolim, Ciliciae maritimam urbem, amotus est.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 58장5)
Per idem tempus Vonones, quem amotum in Ciliciam memoravi, corruptis custodibus effugere ad Armenios, inde Albanos Heniochosque et consanguineum sibi regem Scytharum conatus est.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 68장1)
eius anni principio Tiberius quasi firmandae valetudini in Campaniam concessit, longam et continuam absentiam paulatim meditans, sive ut amoto patre Drusus munia consulatus solus impleret.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER III, 31장3)
relatum et de Cassio Severo exule, qui sordidae originis, maleficae vitae, sed orandi validus, per immodicas inimicitias ut iudicio iurati senatus Cretam amoveretur effecerat;
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER IV, 21장8)
subverterent potius iura quam custodes eorum amoverent.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER IV, 30장6)
at P. Suillium quaestorem quondam Germanici, cum Italia arceretur convictus pecuniam ob rem iudicandam cepisse, amovendum in insulam censuit, tanta contentione animi ut iure iurando obstringeret e re publica id esse.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER IV, 31장6)

SEARCH

MENU NAVIGATION