도구

도구

라틴어 문장 검색

Quaestori Sidicino M. Mario datum est negotium, uti balneis exigerentur qui lavabantur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, III 4:4)
Decemviri autem nostri, qui post reges exactos leges, quibus populus Romanus uteretur, in XII.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVIII 7:1)
Verba senatusconsulti de exigendis urbe Roma philosophis;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XI 1:1)
Cum sese sciret in tantum crimen venisse atque socios ad senatum questum flentes venisse, sese pecunias maximas exactos esse.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XIV 3:2)
Sese pecunias, inquit, maximas exactos esse pro eo quod est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XIV 4:1)
pecunias a se esse maximas exactas.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XIV 4:2)
εἰσεπράξατό με ἀργύριον, id significat exegit me pecuniam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XIV 5:3)
Quod si id dici potest, etiam exactus esse aliqui pecuniam dici potest, Caeciliusque eadem figura in Hypobolimaeo Aeschino usus videtur:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XIV 5:4)
Miserrimas, inquit, vitas exegerunt, et:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, II 25:1)
Ut enim benefici liberalesque sumus, non ut exigamus gratiam - neque enim beneficium faeneramur, sed natura propensi ad liberalitatem sumus - , sic amicitiam non spe mercedis adducti, sed quod omnis eius fructus in ipso amore inest, expetendam putamus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, V 3:6)
Ut enim benefice liberaliterque facimus, non ut exigamus gratiam;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, V 14:2)
collega eius, cui cognomentum Clodiano fuit, perincertum stolidior an vanior, legem de pecunia quamn Sulla emptoribus bonorum remiserat exigenda promulgavit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IV 5:3)
sed potius eundem animum eundemque impetum in eadem parte corporis rumpenda, non eundem quoque casum exigi voluerunt, quoniam modus voluntatis praestari posset, casus ictus non posset.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, I 35:3)
At creationes nobilium parca manu dispensavit.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 15:3)
Quamvis autem parlamentum ex prima et secunda nobilitate, una cum civibus et burgensibus principalibus, consisteret, attamen iuste admodum et cum dignitate potius ad populum (cuius deputati erant) quam ad privatas suas fortunas respicientes, quin et regis omniti memores, in hoc consenserunt, ut contributio (quod benevolentiam appellabant) ob opulentioribus tantum exigeretur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUINTUM 7:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION