라틴어 문장 검색

hinc est in divinatione Ciceronis si quid ex aliqua vetere oratione Iovem ego optimum maximum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEPTIMVM COMMENTARIVS., commline 2592)
carmentis nymphae monita matris eius, quae Nicostrate dicta est, sed ideo Carmentis appellata a suis, quod divinatione fata caneret:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 3361)
vel coniectura est, utrum velint qui cessant.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 4965)
et agit coniectura:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 3922)
bene autem ait 'eris mihi Apollo', quia in rebus incertis sola opus est divinatione.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA TERTIA., commline 1042)
quae cum Apollinem summo cultu et reverentia hospitio recepisset, ille re- munerari volens circa se hospitium cultum, tribus filiabus eorum, quae Orphe, Lyco et Caroea appellatae sunt, divinationem concessit, adiecto, ne proditrices numinum esse vellent neve quaererent quod esset nefas scire.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA OCTAVA., commline 2918)
tantum modo coniectura ducor ad suspicandum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 14장 4:3)
nam ut Antonius coniectura movenda aut sedanda suspicione aut excitanda incredibilem vim habebat:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 39장 1:1)
Idque cum coniectura consequi possumus, quod vix videtur humani consilii tantarum rerum gubernatio esse potuisse, tum vero ita praesentes his temporibus opem et auxilium nobis tulerunt, ut eos paene oculis videre possemus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIONES IN CATILINAM, ORATIO IN L. CATILINAM TERTIA 18:2)
44 post C. Caesaris interitum in Puteolano de fato, ut is liber quasi supplementum esset trium librorum de natura deorum et duorum librorum de divinatione (conf.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 1:4)
Quod autem in aliis libris feci, qui sunt de natura deorum, itemque in iis, quos de divinatione edidi, ut in utramque partem perpetua explicaretur oratio, quo facilius id a quoque probaretur, quod cuique maxime probabile videretur, id in hac disputatione de fato casus quidam ne facerem inpedivit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 3:4)
Quae tolluntur omnia, si vis et natura fati ex divinationis ratione firmabitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 17:2)
Etenim si est divinatio, qualibusnam a perceptis artis proficiscitur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 18:1)
(percepta appello, quae dicuntur Graece θεωρήματα). Non enim credo nullo percepto aut ceteros artifices versari in suo munere, aut eos, qui divinatione utantur, futura praedicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 18:2)
Quocirca, si Stoicis, qui omnia fato fieri dicunt, consentaneum est huius modi oracla ceteraque, quae a divinatione ducuntur, conprobare, iis autem, qui, quae futura sunt, ea vera esse ex aeternitate dicunt, non idem dicendum est, vide, ne non eadem sit illorum causa et Stoicorum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 49:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION