라틴어 문장 검색

carmine di superi placantur, carmine Manes.
(호라티우스의 두번째 편지, 161)
Multa fero ut placem genus inritabile uatum,cum scribo et supplex populi suffragia capto;
(호라티우스의 두번째 편지, 262)
nec natura potest iusto secernere iniquum,dividit ut bona diversis, fugienda petendis,nec vincet ratio hoc, tantundem ut peccet idemque, qui teneros caules alieni fregerit hortiet qui nocturnus sacra divum legerit.
(호라티우스의 풍자, 1권, 03장67)
invidiam placare paras virtute relicta?
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장11)
'verum ego, ut haerentis adverso litore navis eriperem, prudens placavi sanguine divos.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장144)
' 'da, si grave non est,quae prima iratum ventrem placaverit esca.
(호라티우스의 풍자, 2권, 08장4)
Sed ne hoc ipsud tibi iactantiam generet, quod saeculi iactantiam contempsisti, ne cogitatio tacita subrepat, ut quia in auratis vestibus placere desisti, placere coneris in sordibus et, quando in conventu fratrum veneris vel sororum, humili sedeas scabello, te causeris indignam, vocem ex industria quasi confecta ieiuniis tenues et deficientis imitata gressum umeris innitaris alterius.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 21:34)
Olim offensum sentimus nec placamus Deum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 17:5)
nemo repente fuit turpissimus, accipient te paulatim qui longa domi redimicula sumunt frontibus et toto posuere monilia collo, atque bonam tenerae placant abdomine porcae et magno cratere deam;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II52)
hic nostrum placabo Iovem Laribusque paternis tura dabo atque omnis violae iactabo colores.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII26)
nos hominum divumque fidem clamore demus quanto Facsidium laudat vocalis agentem sportula.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII14)
domiti ergo Picentes et caput gentis Asculum Sempronio duce, qui tremente inter proelium campo Tellurem deam promissa aede placavit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PICENS 1 2:1)
te, dea, te fugiunt venti, te nubila caeli adventumque tuum, tibi suavis daedala tellus summittit flores, tibi rident aequora ponti placatumque nitet diffuso lumine caelum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 1:2)
omnis enim per se divum natura necessest immortali aevo summa cum pace fruatur semota ab nostris rebus seiunctaque longe;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 1:13)
Ipsa modum porro sibi rerum summa parare ne possit, natura tenet, quae corpus inane et quod inane autem est finiri corpore cogit, ut sic alternis infinita omnia reddat, aut etiam alterutrum, nisi terminet alterum eorum, simplice natura pateat tamen inmoderatum, nec mare nec tellus neque caeli lucida templa nec mortale genus nec divum corpora sancta exiguum possent horai sistere tempus;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 25:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION