라틴어 문장 검색

Cogebantur mori, qui dudum vivere coeperant et nesci- entes malum suum inter hostium manus ac tela ridebant.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 8:7)
Nullus ei iuvenis, nullus cincinnatus adrideat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 9:10)
Cernentes heretici de parva scintilla maxima incendia concitati et suppositam dudum flammam iam ad culmina pervenisse nec posse latere, quod multos deceperat, petunt et inpetrant ecclesiasticas epistulas, ut communicantes ecclesiae discedere viderentur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 10:2)
"Quod porro officium, ne nobis blandiar, aut quod pauperis hic meritum, si curet nocte togatus currere, cum praetor lictorem impellat et ire praecipitem iubeat dudum vigilantibus orbis, ne prior Albinam et Modiam collega salutet?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III53)
"nam mihi commota iam dudum mulio virga adnuit."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III133)
Transeo suppositos et gaudia votaque saepe ad spurcos decepta lacus, atque inde petitos pontifices, salios Scaurorum nomina falso corpore laturos, stat Fortuna inproba noctu adridens nudis infantibus;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI293)
dudum sedet illa parato flammeolo Tyriusque palam genialis in hortis sternitur et ritu decies centena dabuntur antiquo, veniet cum signatoribus auspex.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X135)
quae demant cumque dolorem, delicias quoque uti multas substernere possint gratius inter dum, neque natura ipsa requirit, si non aurea sunt iuvenum simulacra per aedes lampadas igniferas manibus retinentia dextris, lumina nocturnis epulis ut suppeditentur, nec domus argento fulget auroque renidet nec citharae reboant laqueata aurataque templa, cum tamen inter se prostrati in gramine molli propter aquae rivum sub ramis arboris altae non magnis opibus iucunde corpora curant, praesertim cum tempestas adridet et anni tempora conspergunt viridantis floribus herbas.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 1:9)
Unde Caesar adridens hoc modo pronuntiavit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 8:1)
Tunc regina adridens fialam poposcit, cui aceti nonnihil acris infudit atque illuc unionem demptum ex aure altera festinabunda demisit, eumque mature dissolutum, uti natura est eius lapidis, absorbuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 17:1)
Vides Persicum a Cloatio inter mala numeratum, quod nomen originis suae tenuit, licet iam dudum nostri soli germen sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIX. 3:1)
— Haud talia dudum Dicta dabas.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 17:3)
Praesertim cum tempestas adridet et anni Tempora conspergunt viridantes floribus herbas.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 5:4)
Iam dudum tacito rides, Germanice, naso, Utile quod nobis do tibi consilium.
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, XIX12)
Non adtendis, et aure me supina Iam dudum quasi neglegenter audis.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, XLII9)

SEARCH

MENU NAVIGATION