라틴어 문장 검색

Evenient . dedit ipse mihi modo signa futuri Phoebus , et a laeva maesta volavit avis . Certe ego , quae voveo , superos motura putabo, Speque tuae mortis , perfide , semper alar . Et prius hanc animam , nimium tibi saepe petitam , Auferet illa dies , quae mihi sera venit , > Quam dolor hic umquam spatio evanescere possit, Leniat aut odium tempus et hora meum . Pugnabunt arcu dum Thraces , Iazyges hasta , Dum tepidus Ganges , frigidus Hister erit ;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 6:5)
Quem petere ut terras mundumque rubescere vidit cornuaque extremae velut evanescere lunae, iungere equos Titan velocibus imperat Horis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 11:3)
Sed tamen erubuit, subitusque invita notavit ora rubor rursusque evanuit, ut solet aer purpureus fieri, cum primum aurora movetur, et breve post tempus candescere solis ab ortu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 5:12)
Puniceus de mole cruor manabat, et intra temporis exiguum rubor evanescere coepit fitque color primo turbati fluminis imbre purgaturque mora;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 76:3)
"Non" ait "effugies, vento rapiare licebit, si modo me novi, si non evanuit omnis herbarum virtus et non mea carmina fallunt."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 44:6)
Luctibus extremis teneras liquefacta medullas tabuit inque leves paulatim evanuit auras;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 51:3)
Eorum in aëre cumulatio impedit quominus calor radiorum solis a terra repercussorum in spatium evanescat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 34:7)
Novas qui exactas feci ut inveterascerent, Ne cum poeta scriptura evanesceret.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act prologue, ALTER PROLOGUS.3)
" Tali Cyllenius ore locutus mortalis visus medio sermone reliquit, et procul in tenuem ex oculis evanuit auram.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 11:21)
" Sic orsus Apollo mortalis medio aspectus sermone reliquit et procul in tenuem ex oculis evanuit auram.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 23:12)
verum haec iam etiam inter ipsas ineptias evanuerunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 272:3)
nam cum etiam veros dolores mitiget tempus, citius evanescat necesse est illa, quam dicendo effinximus, imago;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 46:1)
sed evanescunt hac atque emoriuntur comparatione meliorum, ut lana tincta fuco citra purpuras placet;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 241:3)
Potest hoc accidere, non quia montis altitudo descendit, sed quia ignis evanuit et minus vehemens ac largus effertur, ob eandem causam fumo quoque per diem segniore.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 79 2:2)
Parum est sumere unguentum, nisi bis die terque renovatur, ne evanescat in corpore.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 86 13:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION