라틴어 문장 검색

Quo lupus inuectus et salsa carne refectus, Quicquid inest, ambit, telluris et humida lambit.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVI. De cane et lupo 27:14)
Unus autem ex illis exstans prior locutor sic ait: " Quid es quaesiturus, et quid vis discere a nobis? Parati sumus mori magis quam patrias leges praevaricari ".
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 7장2)
Quae cum per se nullius fere pretii sit, maximi momenti ad res arithemticas facta est antiquissimis, quae quantum scimus in nostris litteris exstant, vestigiis eorum signorum, quibus nunc numeros describimus.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Editoris 4:16)
Et dolor aetatem iussit inesse suam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, I 10:1)
huncine, inquit, mundum temerariis agi fortuitisque casibus putas an ullum credis ei regimen inesse rationis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:4)
Ullamne humanis rebus inesse constantiam reris, cum ipsum saepe hominem uelox hora dissoluat?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:24)
inest enim singulis quod inexpertus ignoret, expertus exhorreat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:15)
Quibus si nihil inest appetendae pulchritudinis, quid est quod uel amissis doleas uel laeteris retentis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 3:19)
Ad haec, si ipsis dignitatibus ac potestatibus inesset aliquid naturalis ac proprii boni, numquam pessimis prouenirent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:1)
De quibus illud etiam considerandum puto quod nemo dubitat esse fortem cui fortitudinem inesse conspexerit et cuicumque uelocitas adest manifestum est esse uelocem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:6)
Postremo idem de tota concludere fortuna licet, in qua nihil expetendum, nihil natiuae bonitatis inesse manifestum est, quae nec se bonis semper adiungit et bonos quibus fuerit adiuncta non efficit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:13)
Nam si, quod nostrae rationes credi uetant, toti moriuntur homines, nulla est omnino gloria, cum is cuius ea esse dicitur non exstet omnino.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 2:16)
Inest enim dignitas propria uirtuti, quam protinus in eos quibus fuerit adiuncta transfundit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:12)
hoc igitur modo maiorem regibus inesse necesse est miseriae portionem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:8)
Auctoremque deum spectes, nullus degener exstat,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XII 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION