라틴어 문장 검색

non illum Achilles flexit indomitus minis, non ille solus fata qui mundi videt, in nos fidelis augur, in captas levis, non populus aeger et relucentes rogi:
(세네카, 아가멤논 4:11)
Erepsi modo e ruinis domus et incendis undique relucentibus flammas per sanguinem fugi;
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 30:2)
namque ut reluxit paelicis captae decus et fulsit Iole qualis innubis dies purisve clarum noctibus sidus micat, stetit furenti similis ac torvum intuens Herculea coniunx;
(세네카, Hercules Oetaeus 4:3)
sed ecce pugnax ignis in partes duas discedit et se scindit unius sacri discors favilla - genitor, horresco intuens:
(세네카, 오이디푸스 4:28)
Regina nemorum, sola quae montes colis et una solis montibus coleris dea, converte tristes ominum in melius minas, o magna silvas inter et lucos dea claramque caeli sidus et noctis decus, cuius relucet mundus alterna vice, Hecate triformis, en ades coeptis favens.
(세네카, 파이드라 5:25)
hinc flammam vomunt oculi, hinc relucent caerula insignes nota;
(세네카, 파이드라 15:19)
ater favilla squalet Iliaca dies.
(세네카, Troades 22:1)
haec est venturi prima favilla mali.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 913)
quae tu viva mea possis sentire favilla!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 199)
quandocumque igitur vitam mea fata reposcent, et breve in exiguo marmore nomen ero, Maecenas, nostrae spes invidiosa iuventae, et vitae et morti gloria iusta meae, si te forte meo ducet via proxima busto, esseda caelatis siste Britanna iugis, taliaque illacrimans mutae iace verba favillae:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 130)
nam Vesta, Iliacae felix tutela fauillae, culpam alit et plures condit in ossa faces.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 443)
"cum Brennica signa Tarpeium premerent, scis, tum respublica nostra tota Camillus erat, patriae qui debitus ultor texit fumantes hostili strage favillas."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 241)
non hic Assyriis Ninum priorem, non Medis caput Arbacen profabor, nec quam divite, cum refugit hostem, arsit Sardanapallus in favilla.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Felicem7)
nec quos Amphiaraus et Melampus * * * ex ipsis rapuit deos favillis per templum male fluctuante flamma gaudens lumine perdito Metellus.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Felicem35)
quique etiam iustos ad tempus surgere tecum iussisti cineres, cum tectis tempore longo inrupit festina salus infusaque raptim excussit tumulis solidatas vita favillas:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum17)

SEARCH

MENU NAVIGATION