라틴어 문장 검색

Ad se omnia referre tolerabilius est in viris principibus, quia ipsi intra personam suam non consistunt, sed publico periculo et fortuna degunt.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXIII. DE PRUDENTIA QUAE SIBI SAPIT 1:8)
Huiusmodi enim homines profligati instar erronum degent, nec operi accingent, sed otio se dedent.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXIII. DE PLANTATIONIBUS POPULORUM ET COLONIIS 1:13)
Hoc innumeris mutuatoribus ruri et alibi degentibus solamini erit.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXIX. [= English XLI] DE USURA SIVE FOENERE 7:9)
atque negotia raro admodum ad periodum iustam deducunt, sat putantes mediocritate quadam successus frui.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XL. [ = English XLII] DE IUVENTUTE ET SENECTUTE 1:25)
"O mi fida comes dulcisque per omnia fomes, Munere cuius ego iam longo tempore dego, Actenus his largis quas ficubus arbore spargis, Atque tuis micis tecum refouebar amicis!
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XII. De simia et testudinibus 13:8)
"Si sine corde feram nec habentem lumina dedam, Dic, si uesceris, qua me cito dante frueris?"
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIII. De uulpe, leone et asino 14:4)
"Non aliquem culpes", respondet subdola uulpes, "Non sic deceptus, nec tam foret ultro prouectus, Si supradictorum frueretur quolibet horum".
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIII. De uulpe, leone et asino 14:9)
Qua sibi lege data, fruitur stacione rogata.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XV. De rege et duobus pulicibus 16:5)
uice sic fruar inde catelli".
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIII. De ariete canem simulante 24:7)
At si pelle lupi, qui subiacet huic modo rupi, Cauda priuati, medicaminis arte probati, Vndique menbra teges, mox sano corpore deges;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIV. De uulpe et lupo 25:17)
Uuis si libeat frui;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XI 13:1)
Quae si etiam fruenti iucunda esse uideatur, tamen quominus cum uelit abeat retineri non possit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:22)
Si beatitudo est summum naturae bonum ratione degentis nec est summum bonum quod eripi ullo modo potest, quoniam praecellit id quod nequeat auferri, manifestum est quin ad beatitudinem percipiendam fortunae instabilitas aspirare non possit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 3:8)
Sin uero bene sibi mens conscia terreno carcere resoluta caelum libera petit, nonne omne terrenum negotium spernat, quae se caelo fruens terrenis gaudet exemptam?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 2:17)
Nam non esse anxiam tristemque beatitudinem nec doloribus molestiisque subiectam quid attinet dicere, quando in minimis quoque rebus id appetitur quod habere fruique delectet?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION