라틴어 문장 검색

neve parum valeant a se data gramina, carmen auxiliare canit secretasque advocat artes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 8:8)
Hunc postquam sparsit Lethaei gramine suci verbaque ter dixit placidos facientia somnos, quae mare turbatum, quae concita flumina sistunt, somnus in ignotos oculos sibi venit, et auro heros Aesonius potitur spolioque superbus muneris auctorem secum, spolia altera, portans victor Iolciacos tetigit cum coniuge portus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 9:2)
Multa quoque Apidani placuerunt gramina ripis, multa quoque Amphrysi neque eras inmunis, Enipeu;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 14:3)
Carpsit et Euboica vivax Anthedone gramen, nondum mutato vulgatum corpore Glauci.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 14:5)
muta iacet viridesque suis tenet unguibus herbas Byblis, et umectat lacrimarum gramina rivus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 52:9)
Collis erat collemque super planissima campi area, quam viridem faciebant graminis herbae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 12:1)
libet hac requiescere tecum (et requievit) humo pressitque et gramen et ipsum, inque sinu iuvenis posita cervice reclinis sic ait ac mediis interserit oscula verbis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 53:14)
Hactenus antiquo signis fulgentibus aere, summus inaurato crater erat asper acantho.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 62:7)
gramine contacto coepit mea praeda moveri et mutare latus terraque, ut in aequore, niti.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 82:10)
en ego, cum dea sim, nitidi cum filia Solis, gramine cum tantum, tantum quoque carmine possim, ut tua sim, voveo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 5:5)
gramina disponunt sparsosque sine ordine flores secernunt calathis variasque coloribus herbas;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 34:5)
Tempora saepe gerens faeno religata recenti desectum poterat gramen versasse videri;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 75:5)
quippe equus et pecudes armentaque gramine vivunt.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 10:6)
ne cadat et multas palmas inhonestet adeptus, languidus in pratis gramina carpit equus, miles ubi emeritis non est satis utilis annis, ponit ad antiquos, quae tulit, arma Lares, sic igitur, tarda vires minuente senecta, me quoque donari iam rude tempus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 87)
quot frutices silvae, quot flavas Thybris harenas, mollia quot Martis gramina campus habet, tot mala pertulimus, quorum medicina quiesque nulla nisi in studio est Pieridumque mora.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 116)

SEARCH

MENU NAVIGATION