라틴어 문장 검색

Nec plena longior hora facta mora est, cum flos de sanguine concolor ortus, qualem, quae lento celant sub cortice granum, punica ferre solent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 68:10)
Nec mora, misceri tosti iubet hordea grani mellaque vimque meri cum lacte coagula passo, quique sub hac lateant furtim dulcedine, sucos adicit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 35:2)
tempus ut extensis tumeat facit uva racemis, vixque merum capiant grana quod intus habent;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 65)
litora quot conchas, quot amoena rosaria flores, quotve soporiferum grana papaver habet, silva feras quot alit, quot piscibus unda natatur, quot tenerum pennis aera pulsat avis, tot premor adversis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 211)
quam multa madidae celantur harundine fossae, florida quam multas Hybla tuetur apes, quam multae gracili terrena sub horrea ferre limite formicae grana reperta solent, tam me circumstat densorum turba malorum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 619)
Neque in vinea tua racemos et grana decidentia congregabis, sed pauperibus et peregrinis carpenda dimittes” (Lv 19,9-10).
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 92:16)
“Simile est regnum caelorum grano sinapis, quod accipiens homo seminavit in agro suo.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 130:4)
Variae Nationes in augendum paucorum dominium inclinantur super productione seminum aliorumque proventuum qui necessarii sunt ad culturam, et subiectio gravior fit si productio consideratur granorum sterilium quae agricolas cogat, ut ea a societatibus productionis emant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 175:5)
"et ne iacta viae spargantur in aggere grana, haec avibus quia nuda patent passimque vorantur inmundisque iacent foeda ad ludibria corvis."
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2359)
illum sideribus caput inmiscere propinquis, hunc in caenosas subito cecidisse paludes, omnibus una subest natura, sed exitus omnes non unus peragit placitorum segrege forma, haud secus ac si olim per sudum lactea forte lapsa columbarum nubes descendat in arvum ruris frugiferi, laqueos ubi callidus auceps praetendit lentoque inlevit vimina visco, sparsit et insidias siliquis vel farre doloso, inliciunt alias fallentia grana, gulamque innectunt avidam tortae retinacula saetae, molle vel inplicitas gluten circumligat alas, ast aliae, quas nullus amor prolectat edendi, gressibus innocuis sterili spatiantur in herba suspectamque cavent oculos convertere ad escam;
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1216)
pinguem vitiis albumque neque ostrea nec scarus aut poterit peregrina iuvare lagois.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, De frugalitate14)
siquis ad ingentem frumenti semper acervum porrectus vigilet cum longo fuste neque illinc audeat esuriens dominus contingere granum ac potius foliis parcus vescatur amaris;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Collocutus cum Horatio Damasippus hoc Stoicae philosophiae paradoxum probat: omnes propemodum homines insanire. 2:22)
murice Baiano melior Lucrina peloris, ostrea Circaeis, Miseno oriuntur echini, pectinibus patulis iactat se molle Tarentum.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Catii nesciocuius fatuitatem irridet, qui summam hominis felicitatem in arte culinaria poneret.24)
ματαιοτεχνία quoque est quaedam, id est supervacua artis imitatio, quae nihil sane neque boni neque mali habeat, sed vanum laborem, qualis illius fuit, qui grana ciceris ex spatio distanti missa in acum continuo et sine frustratione inserebat, quem cum spectasset Alexander, donasse dicitur eiusdem leguminis modio, quod quidem praemium fuit illo opere dignissimum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 325:1)
Quid sapiat ostreum, quid mullus, optime nosti;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 77 16:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION