라틴어 문장 검색

Fons sonat a dextra, tenui perlucidus unda, margine gramineo patulos succinctus hiatus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 20:5)
Inde tremit tellus, et rex pavet ipse silentum, ne pateat latoque solum retegatur hiatu inmissusque dies trepidantes terreat umbras.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 37:5)
Specus est tenebroso caecus hiatu, est via declivis, per quam Tirynthius heros restantem contraque diem radiosque micantes obliquantem oculos nexis adamante catenis Cerberon abstraxit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 35:4)
Aspera lingua tumet, tepidisque arentia ventis ora patent, auraeque graves captantur hiatu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 48:3)
Perimelen navita dicit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 59:9)
Tandem Phoebus adest morsusque inferre parantem arcet et in lapidem rictus serpentis apertos congelat et patulos, ut erant, indurat hiatus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 7:3)
hos navita ponti edidit esse deos, dum retia litore siccat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 44:6)
obvertit lateri pendentes navita remos cornuaque in summa locat arbore totaque malo carbasa deducit venientesque accipit auras.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 55:2)
Iamque viam suadet boreas, flatuque secundo carbasa mota sonant, iubet uti navita ventis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 39:1)
scopulum quoque navita vitat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 9:4)
Sic ubi terreno Lycus est epotus hiatu, exsistit procul hinc alioque renascitur ore:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 25:1)
navita confessus gelidum pallore timorem, iam sequitur victus, non regit arte ratem, utque parum validus non proficientia rector cervicis rigidae frena remittit equo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 47)
rarus ab Italia tantum mare navita transit, litora rarus in haec portubus orba venit, sive tamen Graeca scierit, sive ille Latina voce loqui - certe gratior huius erit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1217)
haec hora cunctis utilis qua quisque quod studet gerat, miles, togatus, navita, opifex, arator, institor.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus11)
nec enim spoliata prioris robore virtutis senuit nec saecula sensit, nec tremulis, cum bella vocant, capit arma lacertis, nec tam degeneri venerandis supplicat ore principibus, quam vult praenobilis ille senator orandi arte potens et callida fingere doctus mentitumque gravis personae inducere pondus, ut tragicus cantor ligno tegit ora cavato, grande aliquod cuius per hiatum crimen anhelet.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2222)

SEARCH

MENU NAVIGATION