라틴어 문장 검색

Lintea dem potius ventisque ferentibus utar, Ut, quam, si nolim, cogar amare, velim.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 11b15)
has, hyacinthe, tenes;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권301)
Dextra mihi lintea danti quid facis, o demens?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 58:41)
- Prodamne ego regna parentis, atque ope nescio quis servabitur advena nostra, ut per me sospes sine me det lintea ventis virque sit alterius, poenae Medea relinquar?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 3:28)
Ne non sequeretur euntem, parte aliqua veli, qualis foret aura, notare debueram tutoque mari decurrere, quae nunc non exploratis inplevi lintea ventis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 49:5)
At illum dura repercusso subiecit verbere tellus in vultus, Hyacinthe, tuos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 23:6)
hinc maxima cura sepulcris inpenditur, hinc resolutos honor ultimus accipit artus et funeris ambitus ornat, candore nitentia claro praetendere lintea mos est, aspersaque myrrha Sabaeo corpus medicamine servat.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti11)
plerique vestem linteam stillante fingunt sanguine, tutamen ut sacrum suis domi reservent posteris.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.104)
quin etiam totidem gemmarum insignia textis parietibus distincta micant, animasque colorum viventes liquido lux evomit alta profundo, ingens chrysolitus, nativo interlitus auro, hinc sibi sapphirum sociaverat, inde beryllum, distantesque nitor medius variabat honores, hic chalcedon hebes perfunditur ex hyacinthi lumine vicino;
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1245)
certum est dare lintea retro.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 28:6)
Hic iuvenem agresti sublimem stramine ponunt, qualem virgineo demessum pollice florem seu mollis violae seu languentis hyacinthi, cui neque fulgor adhuc necdum sua forma recessit:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 3:3)
Phoebo sua semper apud me munera sunt, lauri et suave rubens hyacinthus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA III. MENALCAS, DAMOETAS, PALAEMON46)
inde seges scelerum, radix et sola malorum, dum scatebras fluviorum omnes et operta metalla eliquat ornatus solvendi leno pudoris, dum venas squalentis humi scrutatur inepta ambitio scalpens naturae occulta latentis, si quibus in foveis radiantes forte lapillos rimata inveniat, nec enim contenta decore ingenito externam mentitur femina formam ac, velut artificis Domini manus inperfectum os dederit, quod adhuc res exigat aut hyacinthus pingere sutilibus redimitae frontis in arce, colla vel ignitis sincera incingere sertis, auribus aut gravidis virides suspendere bacas, nectitur et nitidis concharum calculus albens crinibus aureolisque riget coma texta catenis, taedet sacrilegas matrum percurrere curas, muneribus dotata Dei quae plasmata fuco inficiunt, ut pigmentis cutis inlita perdat quod fuerat, falso non agnoscenda colore, haec sexus male fortis agit, cui pectore in arto mens fragilis facili vitiorum fluctuat aestu.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 176)
ille, latus niveum molli fultus hyacintho, ilice sub nigra pallentis ruminat herbas, aut aliquam in magno sequitur grege.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA VI.35)
Primus vere rosam atque autumno carpere poma, et cum tristis hiems etiamnum frigore saxa rumperet et glacie cursus frenaret aquarum, ille comam mollis iam tondebat hyacinthi aestatem increpitans seram Zephyrosque morantes.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 7:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION