도구

도구

라틴어 문장 검색

vincit immitis dolor consilia nostra nec regi mentis potest generosus ardor, sed malis vires capit.
(세네카, 옥타비아 1:15)
Vince obsequendo potius immitem virum.
(세네카, 옥타비아 3:18)
Volucrem esse Amorem fingit immitem deum mortalis error, armat et telis manus arcuque sacras, instruit saeva face genitumque credit Venere, Vulcano satum:
(세네카, 옥타비아 9:3)
et nunc animus quid ferat horret vis immitis violenta dei.
(세네카, 옥타비아 12:18)
Immitis etiam coniugi castae fuit:
(세네카, 파이드라 3:19)
exosus omne feminae nomen fugit, immitis annos caelibi vitae dicat, conubia vitat:
(세네카, 파이드라 3:23)
meus iste labor est aggredi iuvenem ferum mentemque saevam flectere immitis viri.
(세네카, 파이드라 4:13)
haec regna tenet puer immitis, spicula cuius sentit in imis pervius undis rex Nereidum flammamque nequit relevare mari.
(세네카, 파이드라 4:30)
stillant caminis, illa flammatus latex
(세네카, Thyestes 782:1)
etiamne flammatum geris
(세네카, Troades 316:1)
testor immites deos,
(세네카, Troades 664:1)
ah quotiens pulchros vulsit regina capillos, molliaque immitis fixit in ora manus!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 159)
urbi festus erat (dixere Parilia patres), hic primus coepit moenibus esse dies, annua pastorum conuiuia, lusus in urbe, cum pagana madent fercula diuitiis, cumque super raros faeni flammantis aceruos traicit immundos ebria turba pedes.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 445)
non minus immitis habuit Cornelia Parcas:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 1110)
Seu te flammatae Syrtes et inhospita tesqua seu caeno viridante palus seu nigra recessu incultum mage saxa tenent, ubi sole remoto concava longaevas adservant antra tenebras;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum29)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION