라틴어 문장 검색

"immites scis nulla revolvere Parcas stamina;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권368)
"nos ferrum immite facesque, illis nuda odia, et feritas iam non eget armis."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권11)
nusquam inclyta Virtus, restinxit Bellona faces, longeque paventes Mars rapuit currus, et Gorgone cruda virago abstitit, inque vicem Stygiae subiere sorores.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권223)
"an exspectas, ut pronus supplice dextra sternar et immitis domini vestigia quaeram?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권378)
"saevum agedum immitemque vocent, si funera Lernae tecum ardere veto;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권40)
"immitis citius Busiridos aras Odrysiique famem stabuli Siculosque licebit exorare deos;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권67)
tunc movet arte dolum, quo semet ab agmine fido degreget, immitesque deos regemque cruentum contemptrix animae et magno temeraria luctu provocet;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권79)
sin autem inmitis ac superbus est, constat, quia non est de Deo, neque nobis eius sermo curandus.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. II. 1:11)
Quam iuvat inmites ventos audire cubantem Et dominam tenero continuisse sinu Aut, gelidas hibernus aquas cum fuderit Auster, Securum somnos igne iuvante sequi.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 120)
Non acies, non ira fuit, non bella, nec ensem Inmiti saevus duxerat arte faber.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 321)
"Hic iacet inmiti consumptus morte Tibullus, Messallam terra dum sequiturque mari."
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 326)
"Nescis quid sit amor, iuuenis, si ferre recusas immitem dominam coniugiumque ferum."
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 433)
Claudius, et natura immitis et efferatus, hinc plebis odio illinc patrum laudibus, non miseriis ait sed licentia tantum concitum turbarum, et lascivire magis plebem quam saevire.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 311:2)
plenaque hostium cuncta erant, et immitis diu caedes pariter fugientium ac resistentium, armatorum atque inermium fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 657:2)
ubi cum deprecantibus primoribus patrum atque universo senatu perstaret in incepto immitis animus, tum pater M. Fabius quando quidem inquit, apud te nec auctoritas senatus nec aetas mea, cui orbitatem paras, nec virtus nobilitasque magistri equitum a te ipso nominati valet nec preces, quae saepe hostem mitigavere, quae deorum iras placant, tribunos plebis appello et provoco ad populum eumque tibi,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 464:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION