라틴어 문장 검색

Praeterea si nulla coloris principiis est reddita natura et variis sunt praedita formis, e quibus omnigenus gignunt variantque colores, propterea magni quod refert, semina quaeque cum quibus et quali positura contineantur et quos inter se dent motus accipiantque, perfacile extemplo rationem reddere possis, cur ea quae nigro fuerint paulo ante colore, marmoreo fieri possint candore repente, ut mare, cum magni commorunt aequora venti, vertitur in canos candenti marmore fluctus;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 16:13)
apparet divum numen sedesque quietae, quas neque concutiunt venti nec nubila nimbis aspergunt neque nix acri concreta pruina cana cadens violat semper[que] innubilus aether integit et large diffuso lumine ridet:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 1:6)
tum fissa ferarum ungula quo tulerit gressum promissa canum vis ducit, et humanum longe praesentit odorem Romulidarum arcis servator, candidus anser.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 24:5)
at levisomna canum fido cum pectore corda, et genus omne quod est veterino semine partum lanigeraeque simul pecudes et bucera saecla omnia sunt hominum tutelae tradita, Memmi;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 31:5)
cum primis fida canum vis strata viis animam ponebat in omnibus aegre;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 39:8)
Καί κεφαλὰς Ἅιδῃ, καὶ τῷ πατρὶ πέμπετε φῶτα, Herculem ferunt postea cum Geryonis pecore per Italiam revertentem suasisse illorum posteris, ut faustis sacrificiis infausta mutarent inferentes Diti non hominum capita sed oscilla ad humanam effigiem arte simulata, et aras Saturnias non mactando viro sed accensis luminibus excolentes, quia non solum virum sed et lumina φῶτα significat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 31:2)
Nam capitibus alii et papaveris supplicari iussit, ut responso Apollinis satisfieret de nomine capitum, remoto scilicet scelere infaustae sacrificationis:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 35:3)
Sed ubi infaustum vocabulum ex omni aere vel saxo placuit eradi, menses quoque usurpatione tyrannicae appellationis exuti sunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 37:1)
cautio postea principum ceterorum diri ominis infausta vitantium mensibus a Septembri usque ad Decembrem prisca nomina reservavit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 37:2)
Nam quotiens incipiente anno dies coepit qui addictus est nundinis, omnis ille annus infaustus casibus luctuosus fuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 17:1)
Dies autem postriduanos ad omnia maiores nostri cavendos putarunt, quos etiam atros velut infausta appellatione damnarunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 21:1)
Eadem Iulia mature habere coeperat canos, quos legere secrete solebat.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 7:1)
et aliis sermonibus tempore extracto induxit aetatis mentionem, interrogavitque filiam, utrum post aliquot annos cana esse mallet an calva:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 7:4)
Ego, pater, cana esse malo, sic illi mendacium obiecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 7:6)
— Saevitque canum latratus in auras, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 19:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION