도구

도구

라틴어 문장 검색

Minus vitiosum genus est nominum substantiae alicujus, praesertim specierum infirmarum, et bene deductarum (nam notio cretae, luti, bona;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 124:2)
Atque experientiae fundamenta (quando ad hanc omnino deveniendum est) aut nulla, aut admodum infirma adhuc fuerunt;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 237:1)
Etenim axiomata infirma non multum ab experientia nuda discrepant.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 249:5)
Postremo, etiamsi multo infirmior et obscurior aura spei ab ista Nova Continente spiraverit, tamen omnino experiendum esse (nisi velimus animi esse plane abjecti) statuimus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 275:1)
Exhibent enim naturam inquisitam in infirma virtute, et tanquam in incunabulis et rudimentis suis;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 269:3)
eam vero in corporibus homogeneis (qualia sunt liquida) esse debilem et infirmam, in corporibus vero, quae sunt composita ex heterogeneis, magis esse vividam et fortem;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 270:17)
partes autem seminales sunt infirmae, non computatis extremitatibus tibiarum et brachiorum.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 287:3)
et quae ex illis sit fortior et vincat, quae infirmior et succumbat.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 441:4)
Est autem iste motus revera satis infirmus et hebes, tanquam is qui (nisi sit moles corporis major) caeteris motibus, quamdiu operantur, cedat et succumbat.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 449:13)
Metus vero eius, ut est naturae debitum, res est infirma et inanis.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, II. DE MORTE 1:5)
Dissimulatio est artium civilium compendium quoddam et pars infirmior.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, VI. DE DISSIMULATIONE ET SIMULATIONE 1:2)
Unde constat animos magnos et negotia magna infirmam hanc passionem admittere.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, X. DE AMORE 1:6)
Habet haec passio aestus suos in ipsis temporibus quibus animus maxime mollis est et infirmus, nimirum in rebus prosperis aut adversis, quanquam hoc posterius minus forsan observatum fuerit.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, X. DE AMORE 1:22)
Sed nihilominus fascinat et captivos ducit eos qui vel iudicio infirmi sunt vel animo timidiores.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XII. DE AUDACIA 1:20)
Sunt itidem nonnulli qui in competitionibus et factionibus regendis multum valent, alias vero infirmi iudicii sunt.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXII. DE ASTUTIA 1:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION