라틴어 문장 검색

stat contra ratio et secretam garrit in aurem, ne liceat facere id quod quis vitiabit agendo, publica lex hominum naturaque continet hoc fas, ut teneat vetitos inscitia debilis actus, diluis elleborum certo conpescere puncto nescius examen:
(페르시우스, 풍자, satire 546)
Nihil est tam arduum, quod non improbitas extorqueat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 87:5)
Sic totam praedam sola improbitas abstulit.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Vacca, capella, ovis, et leo.9)
*̓αλλα` τί διατείνομαι in ea civitate, in qua iam pridem non minora praemia, immo maiora nequitia et improbitas quam pudor et virtus habent?
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 20 12:1)
quaecumque est veneris subita violata rapina, gaudet, et inprobitas muneris instar habet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:490)
Verum si idem vobis prodest, vos non facere inscitia est.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 5, scene 8120)
O Iupiter, tantamne esse in animo inscitiam!
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 4, scene 156)
"Namque inscitia est, Adversum stimulum calces?"
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 1, scene 266)
at vos seu calidus sanguis seu rerum inscitia vexat indomita cervice feros, ubicumque locorum vivitis, indigni fraternum rumpere foedus, pascitur in vestrum reditum votiva iuvenca.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 319)
sed tamen ut monitus caveas, ne forte negoti incutiat tibi quid sanctarum inscitia legum:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Fingit se cum Trebatio deliberare utrum a scribendis satyris abstineat. 1:17)
nos expulit ille, illum aut nequities aut vafri inscitia iuris, postremum expellet certe vivacior heres.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, De frugalitate 2:24)
quem mala stultitia et quemcumque inscitia veri caecum agit, insanum Chrysippi porticus et grex autumat.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Collocutus cum Horatio Damasippus hoc Stoicae philosophiae paradoxum probat: omnes propemodum homines insanire. 1:1)
sed nomen est idem iis, a quibus gestus motusque formantur, ut recta sint brachia, ne indoctae rusticae manus, ne status indecorus, ne qua in proferendis pedibus inscitia, ne caput oculique ab alia corporis inclinatione dissideant.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 397:1)
eo quidem res ista culpa docentium reccidit, ut inter praecipuas quae corrumperent eloquentiam causas licentia atque inscitia declamantium fuerit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 151:1)
nec sane potuit urbanius ex confessione inscitiae suae elabi.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 166:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION