라틴어 문장 검색

Ubi vanus animus aura captus frivola Arripuit insolentem sibi fiduciam, Facile ad derisum stulta levitas ducitur.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quintus, Princeps tibicen.1)
primum quod deforme arbitrabar, cui assurge cui loco cedere omnes oporteret, hunc omnibus sedentibus stare, et qui iubere posset tacere quemcumque, huic silentium clepsydra indici, et quem interfari nefas esset, hunc etiam convicia audire et si inulta pateretur inertem, si ulcisceretur insolentem videri.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 23 2:2)
Qui credit insolens non est;
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 60:8)
his sumptis licet insolens potestas pravum iudicet inrogetque mortem, inpasti licet inruant leones, nos semper Dominum Patrem fatentes in te, Christe Deus, loquemur unum, constanterque tuam crucem feremus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum38)
gens insolenti praepotens iactantia pollebat olim, quam fluentem nequiter corrupta vulgo solverat lascivia, et inde bruto contumax fastidio cultum superni neglegebat numinis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium20)
iudex Aemilianus inminebat atrox, turbidus, insolens, profanus;
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Beatissimorum Martyrum Fructuosi Episcopi Ecclesiae Tarraconensis, et Augurii et Eulogii Diaconorum.16)
nam illa quae antehac facta sunt Omitto:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 1, scene 218)
Scio te non usum antehac amicitia mea:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 294)
Nam quod antehac fecit nihil ad me adtinet.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 243)
Ut animus in spe atque in timore usque antehac attentus fuit, Ita postquam adempta spes est lassus cura confectus stupet.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 2, scene 115)
Quid tu Athenas insolens?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 5, scene 415)
Itane attemperate venit hodie in ipsis nuptiis, Ut veniret antehac nunquam?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 5, scene 447)
anus Quae est dicta mater esse ei antehac non fuit:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 2, scene 375)
heu quotiens fidem mutatosque deos flebit et aspera nigris aequora ventis emirabitur insolens qui nunc te fruitur credulus aurea, qui semper vacuam, semper amabilem sperat, nescius aurae fallacis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 53)
irae Thyesten exitio gravi stravere et altis urbibus ultimae stetere causae, cur perirent funditus inprimeretque muris hostile aratrum exercitus insolens.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 164)

SEARCH

MENU NAVIGATION