도구

도구

라틴어 문장 검색

3. Ab uno postea eodemque ydiomate in vindice confusione recepto diversa vulgaria traxerunt originem, sicut inferius ostendemus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 52:1)
alii, contra, insontem rati, in eum nimium severe statuisse consilium militare dicebant;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.78)
atqui si vitiis mediocribus ac mea paucis mendosa est natura, alioqui recta, velut siegregio inspersos reprendas corpore naevos,si neque avaritiam neque sordes nec mala lustraobiciet vere quisquam mihi, purus et insons, ut me collaudem, si et vivo carus amicis, causa fuit pater his;
(호라티우스의 풍자, 1권, 06장30)
Quid est astutius, haec vel credidisse vel finxisse de insontibus, an etiam de noxiis credere noluisse?
(히에로니무스, 편지들, Ad Asellam 2:2)
fatetur insontem, qui dudum noxium loquebatur;
(히에로니무스, 편지들, Ad Asellam 2:21)
Atque utinam his potius nugis tota illa dedisset tempora saevitiae, claras quibus abstulit urbi inlustresque animas impune et vindice nullo, sed periit postquam cerdonibus esse timendus coeperat;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV66)
quippe ille deis auctoribus ultor patris erat caesi media inter pocula, sed nec Electrae iugulo se polluit aut Spartam sanguine coniugii, nullis aconita propinquis miscuit, in scaena numquam cantavit Orestes, Troica non scripsit, quid enim Verginius armis debuit ulcisci magis aut cum Vindice Galba, quod Nero tam saeva crudaque tyrannide fecit?
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII91)
o gloria, vincitur idem nempe et in exilium praeceps fugit atque ibi magnus mirandusque cliens sedet ad praetoria regis, donec Bithyno libeat vigilare tyranno, finem animae, quae res humanas miscuit olim, non gladii, non saxa dabunt nec tela, sed ille Cannarum vindex et tanti sanguinis ultor anulus, i demens et saevas curre per Alpes, ut pueris placeas et declamatio fias!
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X70)
Igitur Bruto Collatinoque ducibus et auctoribus, quibus ultionem sui moriens matrona mandaverat, populus Romanus ad vindicandum libertatis ac pudicitiae decus quodam quasi instinctu deorum concitatus regem repente destituit, bona diripit, agrum Marti suo consecrat, imperium in eosdem libertatis suae vindices transfert, mutato tamen et iure et nomine.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, DE MUTATIONE REI PUBLICAE 1:1)
Manlium vero Capitolii vindicem, quia plerosque debitorum liberaverat altius et incivilius se efferentem, ab illa ipsa quam defenderat arce deiecit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, DE SEDITIONIBUS 18:1)
STATIM et mortis et legum fratris sui vindex non minore impetu incaluit C. Gracchus.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, SEDITIO C. GRACCHI 1:1)
— Quem falsa sub proditione Pelasgi Insontem infando indicio, quia bella vetabat, Demisere neci.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 5:3)
Neque enim ista vocari Proelia iusta decet, patriae sed vindicis iram.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 6:10)
Te vindice tuta relicta est Libertas?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 2:40)
Vindicis an gladii facinus, poenasque furoris, Regnaque ad ultores iterum redeuntia Brutos, Ut peragat fortuna, taces?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:62)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION