라틴어 문장 검색

Intellegentiae uero celsior oculus exsistit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 4:4)
sed intellegentia quasi desuper spectans concepta forma quae subsunt etiam cuncta diiudicat, sed eo modo quo formam ipsam, quae nulli alii nota esse poterat, comprehendit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 4:9)
Ratio uero humani tantum generis est sicut intellegentia sola diuini:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 1:5)
Simile est quod humana ratio diuinam intellegentiam futura nisi ut ipsa cognoscit non putat intueri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 2:6)
Quare in illius summae intellegentiae cacumen si possumus erigamur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 2:12)
erat autem in puero praeter docilitatem ingenii summa suavitas oris atque vocis, ut non solum celeriter acciperet quae tradebantur, sed etiam excellenter pronuntiaret.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 1장 3:1)
tanta autem suavitas erat sermonis Latini, ut appareret in eo nativum quendam leporem esse, non ascitum.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 4장 1:3)
attigit poeticen quoque, credimus, ne eius expers esset suavitatis.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 18장 5:1)
5. Si ergo Bononienses utrinque accipiunt, ut dictum est, rationabile videtur esse quod eorum locutio per conmixtionem oppositorum ut dictum est ad laudabilem suavitatem remaneat temperata:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 140:1)
5. Et pexa vocamus illa que, trisillaba vel vicinissima trisillabitati, sine aspiratione, sine accentu acuto vel circumflexo, sine z vel x duplicibus, sine duarum liquidarum geminatione vel positione immediate post mutam, dolata quasi, loquentem cum quadam suavitate relinquunt:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 115:1)
ut, postquam mandata conplesset, tunc se sciret mereri intellegentiam scripturarum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 4:9)
ab aliis enim nota calcari, ab aliis ignota appeti, illos vitare paenitendo suavitatis insidias, quas fugerunt, hos carnis inlecebris et dulci titillatione corporis blandientis, dum mella putant venena noxia reperire;
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 2:10)
In musto autem sola dulcedo est, suavitas nulla.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 15:3)
eo siccato vinum quasi spoliatum viribus, prout ingenio imbecillum aut validum fuit, vel acore exasperatur vel austeritate restringitur, oleum autem superfluo humore siccato, velut mucore qui in eo latuit absterso, acquirit novam suavitatem saporis.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 12:3)
Ideo exasperatione oris praeventa suavitas excluditur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 38:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION