라틴어 문장 검색

"Ergo igitur imperiis istis meis animum intende sollicitum."
(아풀레이우스, 변신, 11권 5:7)
Huius igitur mentem et opera misericordiae quoniam deus nullo modo desereret, apparuit illi in somnis conspicuus iuvenis et dignus intendi eique dixit:
(아우구스티누스, 편지들, 38. (A. D. 415 Epist. CLIX) Domino Beatissimo Ac Venerabili et Desiderabili Fratri et Consacerdoti Meo Evodio et Tecum Fratribus Augustinus et Mecum Fratres In Domino salutem 3:3)
qui vobis intendit, referat quod modum vel vires eius excedit.
(아우구스티누스, 편지들, 49. (A. D. 423 Epist. CCXI) 15:3)
Sed sic est, ut a vulgo dicitur, canere tibia solitum qui pone eum loquentem staret, et variis modis tum demulcere animum actionemque eius, tum intendere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XI 12:1)
In his enim verbis omnibus litterae seu spiritus istius nulla ratio visa est, nisi ut firmitas et vigor vocis quasi quibusdam nervis additis intenderetur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, III 5:1)
Ad horum autem sinceritatem veritatemque verborum an adspiraverit Caecilius, consideremus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXIII 23:1)
Sed ubi apparuit ad eam verrucam occupandam iter intendere, mittit adversum illos imperator Carthaginiensis peditatum equitatumque quos in exercitu viros habuit strenuissimos.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, VII 15:1)
De natura quarundam quae praepositae verbis intendi atque produci barbare et inscite videntur, exemplis rationibusque plusculis disceptatum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XVII 1:1)
Quaerimus igitur in obicibus o littera qua ratione intendatur, cum id vocabulum factum sit a verbo obiicio et nequaquam simile sit quod a verbo moveo motus o littera longa dicitur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XVII 11:1)
In atras, inquit, et profundas tenebras eum claudebant ac diu post, ubi erat visus sol ardentissimus, repente educebant et adversus ictus solis oppositum continebant atque intendere in caelum oculos cogebant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, IV 4:1)
' Respondi, inquit, ego 'putum' esse 'valde purum,' sicut novum ' novicium' dicimus et proprium ' propicium,' augere atque intendere volentes ' novi' et ' proprii' significationem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, V 2:3)
Sed si quis est tam agresti aure ac tam hispida, quem lux ista et amoenitas orationis verborumque modificatio parum delectat, amat autem priora idcirco, quod incompta et brevia et non operosa, sed nativa quadam suavitate sunt quodque in his umbra et color quasi opacae vetustatis est, is, si quid iudicii habet, consideret in causa pari M. Catonis, antiquioris hominis, orationem, ad cuius vim et copiam Gracchus nec adspiravit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, III 16:1)
'Vos,' inquit, cum dicimus, motu quodam oris conveniente cum ipsius verbi demonstratione utimur et labeas sensim primores emovemus ac spiritum atque animam porro versum et ad eos quibuscum sermocinamur intendimus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, IV 5:1)
Verba ipsa super hac re Platonis ex libro qui appellatur Gorgias scripsi, quoniam vertere ea consilium non fuit, cum ad proprietates eorum nequaquam possit Latina oratio aspirare ac multo minus etiam mea:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XXII 4:1)
Rusticus fit sermo, inquit, si adspires perperam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, VI 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION