라틴어 문장 검색

Ille rudem nodis et cortice crudo intorquet summis adnixus viribus hastam:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 26:15)
Ecce Pharo, voces dum iactat inertis, intorquens iaculum clamanti sistit in ore.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 15:9)
Hunc, magno vellit dum pondere saxum, intorto figit telo, discrimina costis per medium qua spina dabat, hastamque receptat ossibus haerentem.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 18:2)
" Dixit telumque intorsit in hostem;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 35:10)
Orsilochus Remuli, quando ipsum horrebat adire, hastam intorsit equo ferrumque sub aure reliquit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 23:9)
Cunctanti telum Aeneas fatale coruscat, sortitus fortunam oculis, et corpore toto eminus intorquet.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 34:1)
] Tunc alnos primum fluvii sensere cavatas;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 4:8)
durum procudit arator vomeris obtunsi dentem, cavat arbore lintres, aut pecori signum aut numeros inpressit acervis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 9:3)
Nec non Ausonii, Troia gens missa, coloni versibus incomptis ludunt risuque soluto oraque corticibus sumunt horrenda cavatis et te, Bacche, vocant per carmina laeta tibique oscilla ex alta suspendunt mollia pinu.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 18:5)
Nec tiliae leves aut torno rasile buxum non formam accipiunt ferroque cavantur acuto.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 21:8)
at duplex agitur per lumbos spina, cavatque tellurem et solido graviter sonat ungula cornu.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 3:9)
Ipsa autem, seu corticibus tibi suta cavatis, seu lento fuerint alvaria vimine texta, angustos habeant aditus:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 2:7)
Ad haec vates vi denique multa ardentes oculos intorsit lumine glauco et graviter frendens sic fatis ora resolvit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 17:24)
quid mirum, ubi illis carminibus stupens demittit atras belua centiceps auris et intorti capillis Eumenidum recreantur angues?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 138)
Si utique vis verborum ambiguitates diducere, I hoc nos doce, beatum non eum esse, quem vulgus appellat, ad quem pecunia magna confluxit, sed illum, cui bonum omne in animo est, erectum et excelsum et mutabilia calcantem, qui neminem videt, cum quo se conmutatum velit, qui hominem ea sola parte aestimat, qua homo est, qui natura magistra utitur, ad illius leges conponitur, sic vivit, quomodo illa praescripsit, cui bona sua nulla vis excutit, qui mala in bonum vertit, certus iudicii, inconcussus, intrepidus, quem aliqua vis movet, nulla perturbat, quem fortuna, cum quod habuit telum nocentissimum vi maxima intorsit, pungit, non vulnerat, et hoc raro.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 45 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION