라틴어 문장 검색

Tempus edax rerum, tuque, invidiosa vetustas, omnia destruitis, vitiataque dentibus aevi paulatim lenta consumitis omnia morte.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 21:10)
est illi nostri non invidiosa cruoris copia;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 238)
haec prius, ut memorant, non invidiosa nefandis nec cupienda bonis regna Thoantis erant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 435)
pudet exacti iam temporis, odit praeteritos foedis cum religionibus annos, mox ubi, contiguos fossis muralibus agros sanguine iustorum innocuo maduisse recordans, invidiosa videt tumulorum millia circum, tristis iudicii mage paenitet ac dicionis effrenis nimiaeque sacris pro turpibus irae.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권159)
ultima legati defleta dolore querella est Palladiis quod farra focis, vel quod stipis ipsis virginibus castisque choris alimenta negentur, Vestales solitis fraudentur sumptibus ignes, hinc ait et steriles frugescere rarius agros et tristem saevire famem, totumque per orbem mortales pallere inopes ac panis egenos, quae tanta extiterit praesenti tempore tamque invidiosa fames, quam Triptolemi Cererisque moverit ira penu pro virginis ulciscendo, non memini nec tale aliquid vel fama susurrat.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2320)
Neque ea immerito:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 4, scene 410)
Meque abs te immerito esse accusatam postmodum rescisces.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 2, scene 122)
Te immerito?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 2, scene 125)
Hic video me esse invisam immerito:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 4, scene 222)
Sed nolo falsa fama esse gnatum suspectum tuum, Nec leviorem vobis, quibus est minime aequum, viderier Immerito;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 5, scene 163)
Iam dudum te omnes nos accusare audio Immerito, et me horunc omnium immeritissimo.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 2, scene 1118)
Postquam res Asiae Priamique evertere gentem immeritam visum Superis, ceciditque superbum Ilium, et omnis humo fumat Neptunia Troia, diversa exsilia et desertas quaerere terras auguriis agimur divom, classemque sub ipsa Antandro et Phrygiae molimur montibus Idae, incerti, quo fata ferant, ubi sistere detur, contrahimusque viros.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 1:1)
stultus uterque locum immeritum causatur inique:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 144)
sed tamen hoc mihi non praetermittendum videtur quod primum ex eo iudicio tam egens discessit quam quidam iudices eius ante illud in eum iudicium fuemunt, deinde tam invidiosus ut aliud in eum iudicium cotidie flagitetur.
(퀸투스 툴리우스 키케로, COMMENTARIOLVM PETITIONIS CONSVLATVS AD M. FRATREM, 2장 6:5)
virtus praeceptoris haberi solet nec immerito diligenter in iis, quos erudiendos susceperit, notare discrimina ingeniorum et, quo quemque natura maxime ferat, scire.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 129:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION