라틴어 문장 검색

corripvit tremulis altaria f. hoc uxori Ciceronis dicitur contigisse, cum post peractum sacrificium libare vellet in cinerem:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA OCTAVA., commline 1052)
urbisne invisere caesar utrum velis terrarum, an maris, an caeli imperium possidere.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 251)
alios alio dedit ordine luna plenissime de lunae diebus omnibus expressit Hesiodus, quam rem breviter iste prae- libat.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 2761)
cui tu lacte favos et miti dilue baccho cui tu liba de lacte, melle, vino.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 3441)
ceterum nymphis libari vino pontifices negant.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 3794)
libemus sacrificemus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 3798)
oceano libemus ait quasi nympha Oceano sacrificat.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 3801)
"qui sanguine suo libat et vulneribus suis supplicat, non profanus melius esset quam sic religiosus?"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 22장 1:26)
"qui iustitiam, deo libat;"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 32장 1:10)
"Nam, etsi omne quod nascitur, ut inviolabile dei munus, nullo opere conrumpitur, abstinemus tamen, ne quis existimet aut daemoniis, quibus libatum est, cedere aut nos nostrae religionis pudere."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 38장 1:2)
an eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUINTUS 7:4)
libandus est etiam ex omni genere urbanitatis facetiarum quidam lepos, quo tamquam sale perspergatur omnis oratio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 159:2)
Cui nostrum licet fundos nostros obire aut res rusticas vel fructus causa vel delectationis invisere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 249:1)
Esse enim duo divinandi genera, unum arti- ficiosum, quod partim constet ex coniectura, partim ex obser- vatione diuturna, alterum naturale, quod animus adripiat aut excipiat extrinsecus ex divinitate, unde omnes haustos animos libatosque habeamus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), Argumentum.10)
quae physica disputandi subtilitate referenda est ad naturam deorum, a qua, ut doctissimis sapientissimisque placuit, haustos animos et libatos habemus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 159:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION