라틴어 문장 검색

P. Vnum genus est eloquendi sua sponte fusum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 5장 2:2)
Eloquendi autem exercitatio maxime in hoc toto convertendi genere versatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 7장 2:2)
Trabantur per me pedibus omnes rei, sit vel Selius tam eloquens ut possit probare se liberum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER SEPTIMVS: AD M. MARIVM ET CETEROS, letter 32 2:3)
vix hoc erat Pola elocutus, cum ego Appium censorem eadem lege postulavi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER OCTAVVS: M. CAELI EPISTVLAE AD M. TVLLIVM CICERONEM, letter 11 3:3)
sed tamen ipse Caesar habet peracre iudicium, et, ut Servius, frater tuus, quem litteratissimum fuisse iudico, facile diceret:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER NONVS: AD M. VARRONEM ET CETEROS, letter 16 4:1)
memini in senatu disertum consularem ita eloqui:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER NONVS: AD M. VARRONEM ET CETEROS, letter 22 2:16)
*α*μ*π*ω*ε*ι*σ vero ad ea quae ipse ego ne cogitando quidem consequor, tu qui omnis isto eloquendi et exprimendi genere superasti a me petis?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER TERTIVS, letter 5/6 5:2)
positum sit igitur in primis, quod post magis intellegetur, sine philosophia non posse effici quem quaerimus eloquentem, non ut in ea tamen omnia sint, sed ut sic adiuvet ut palaestra histrionem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 4장 1:1)
itaque M. Antonius, cui vel primas eloquentiae patrum nostrorum tribuebat aetas, vir natura peracutus et prudens, in eo libro quem unum reliquit disertos ait se vidisse multos, eloquentem omnino neminem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 5장 2:1)
Vir autem acerrimo ingenio - sic enim fuit - multa et in se et in aliis desiderans neminem plane qui recte appellari eloquens posset videbat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 5장 2:3)
quod si ille nec se nec L. Crassum eloquentem putavit, habuit profecto comprehensam animo quandam formam eloquentiae, cui quoniam nihil deerat, eos quibus aliquid aut plura deerant in eam formam non poterat includere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 5장 2:4)
quo modo autem dicatur, id est in duobus, in agendo et in eloquendo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 17장 2:1)
ceterarum enim rerum quae sunt in oratore partem aliquam sibi quisque vindicat, dicendi autem, id est eloquendi, maxima vis soli huic conceditur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 19장 1:4)
erit igitur eloquens - hunc enim auctore Antonio quaerimus - is qui in foro causisque civilibus ita dicet, ut probet, ut delectet, ut flectat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 21장 1:1)
itaque hunc locum longe et late patentem philosophi solent in officiis tractare - non cum de recto ipso disputant, nam id quidem unum est - , grammatici in poetis, eloquentes in omni et genere et parte causarum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 21장 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION