라틴어 문장 검색

itaque velut demerso ab admiratione animo cum silentio defixi stetissent, repente, postquam cervice caesa fusus est cruor, tam libero conquestu coortae voces sunt ut neque lamentis neque exsecrationibus parceretur, spoliisque contectum iuvenis corpus, quantum militaribus studiis funus ullum concelebrari potest, structo extra vallum rogo cremaretur, Manlianaque imperia non in praesentia modo horrenda sed exempli etiam tristis in posterum essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 98:1)
haec cum legatio renuntiaretur, tantus gemitus omnium subito exortus est tantaque maestitia incessit ut non gravius accepturi viderentur si nuntiaretur omnibus eo loco mortem oppetendam esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 48:1)
hac nuntiata clade cum per dies multos in tanto pavore fuisset civitas ut tabernis clausis velut nocturna solitudine per urbem acta senatus aedilibus negotium daret ut urbem circumirent aperirique tabernas et maestitiae publicae speciem urbi demi iuberent, Ti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 316:1)
vos quoque velim, milites, non lamentis lacrimisque tamquam extinctos prosequi - vivunt vigentque fama rerum gestarum - , sed, quotienscumque occurret memoria illorum, velut si adhortantis signumque dantis videatis eos, ita proelia inire.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 558:1)
itaque primo terror pavorque, dein maestitia animos incessit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 55:2)
Carthagini cum prima conlatio pecuniae diutino bello exhaustis difficilis videretur, maestitiaque et fletus in curia esset, ridentem Hannibalem ferunt conspectum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 593:1)
et quaenam ea maestitia esset interrogaret eum, de lucro tibi inquit vivere me scito.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 78:2)
apud Romanos non maestitia tantum ex male gesta re, sed pavor etiam erat ne extemplo castra hostis aggrederetur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 655:1)
tantum gemiti et mali maestitiaeque hic dies mi optulit, famem et pauperiem.
(티투스 마키우스 플라우투스, Aulularia, act 4, scene 919)

SEARCH

MENU NAVIGATION